Eminent belangrijk boek dat de beperkingen van de kunstmatige intelligentie toont

Beknopte samenvatting:
Deze uiterst belangrijke en actuele roman handelt in dialoogvorm over de beperkingen van de kunstmatige intelligentie ten opzichte van de (doorontwikkelde) menselijke intelligentie. Enerzijds een voorvechter van de kunstmatige intelligentie die gelooft in de overwinning op de dood door vermenging van mens en techniek. Anderzijds een vertegenwoordiger van het "gespiritualiseerde denken" die staat voor een doorontwikkeling van de menselijke intelligentie zodanig dat de mens een nieuwe bewustzijnsvorm vindt waarin in waarheid gedacht kan worden. In deze roman wordt de voorvechter van de kunstmatige intelligentie overtuigd door de vertegenwoordiger van het gespiritualiseerde denken en gaat hij zelf op weg om het gespiritualiseerde denken te ontwikkelen. Deze roman is daarmee een grote oproep aan de mens om zich niet te laten verblinden door de schijnbare mogelijkheden van de kunstmatige intelligentie, maar in plaats daarvan niet tevreden te zijn met het bewustzijn dat hij van nature heeft en zijn intelligentie in de hand te nemen en door te ontwikkelen tot een nieuwe bewustzijnsvorm waarin het getransformeerde denken een verbond met de waarheid heeft.

Uitgebreide samenvatting:
In dit boek is de hoofdpersoon, Raymond, een zeer intelligente man van rond de 35 die 3 universitaire studies heeft voltooid en werkzaam is op het gebied van de kunstmatige intelligentie. Als hij over zijn leven wil gaan schrijven doet hij dit in samenspraak met zijn vriendin Els. Terwijl Raymond enthousiast is over de mogelijkheden van de kunstmatige intelligentie legt Els telkens de vinger op de zere plek van de onmogelijkheden daarvan. De inzichten van Raymond en Els verschillen dusdanig, dat Els vreest voor hun relatie. Als Raymond een aanstelling aan de universiteit krijgt op het gebied van kunstmatige intelligentie, besluiten ze samen eerst nog een langere tijd naar Zwitserland op vakantie te gaan. Hier komen Raymond en Els na een aantal dagen als bij toeval bij een lezing over de menselijke intelligentie terecht. De spreker, Johannes, probeert duidelijk te maken dat het menselijke denken door ontwikkeld kan worden naar een denken in waarheid. Raymond wordt woedend van deze voordracht, ook omdat hij het niet helemaal kan volgen, maar Els ziet dat Johannes in hogere zin vertegenwoordigt waar zij voor staat. Raymond wil niets meer van Johannes weten, maar opnieuw werkt het lot en komt er een persoonlijke ontmoeting tot stand tussen enerzijds Raymond en Els en anderzijds Johannes en zijn vrouw Eva. In die ontmoeting maakt Johannes duidelijk dat de kunstmatige intelligentie die de werking van de hersenen in algoritme vorm probeert na te bootsen op dood spoor zit, omdat de mens eigenlijk geroepen is een ander denken te ontwikkelen dan dat wat aan de hersenen gebonden is, namelijk een gespiritualiseerd denken dat altijd in waarheid verloopt. Raymond ziet nu eindelijk in wat Johannes bedoelt. Dat er dus een aan de hersenen gebonden denken is dat de mens van nature gegeven is, maar dat er ook een gespiritualiseerd denken is los van de hersenen, dat niet van nature gegeven is, maar waartoe de mens zich door oefening kan verheffen.
Er volgen tot slot een aantal diepzinnige en voor Raymond uitdagende gesprekken met bekenden van Johannes die ook voorvechters zijn van het spiritualiseren van het denken.