Niet té Fantasy/Sci-Fi maar gewoon lekker YA, met een heerlijke twist!

Algemene beoordeling: 4/5 | Originaliteit: 5/5

(Pas op; mijn recensie bevat spoilers) 


Mislukt, geschreven door Iris Boter, is een super fijn, origineel en modern boek. Mislukt gaat over Loïs, studente aan de Kunstacademie, dolverliefd op Giel en erg onzeker vanwege een geheim dat ze met zich meedraagt. Loïs voelt zich mislukt en dat komt niet ten goede van haar zelfvertrouwen.

Op een dag wordt Loïs uit haar kamer gezet en heeft ze een nieuwe plek nodig. Uiteindelijk vind ze een plek bij mevrouw de Vogel; een eenzame, oudere en nukkige mevrouw. Loïs krijgt een kamer boven aan de Torengracht. ’s Nachts lijkt het of ze iemand beneden piano hoort spelen, en het lijkt wel of de kat haar herkend!

Mislukt is opgedeeld in drie delen. In het eerste deel van het boek heb je Loïs 1.0 als het ware. Het is de Loïs die je leert kennen, die verliefd wordt op Giel en die dat geheim met haar meedraagt. Het is de Loïs die onzeker is, maar toch bij mevrouw de Vogel intrekt en haar probeert aan te passen. Maar dan valt Loïs van de trap, op het moment dat Giel haar geheim heeft ‘ontdekt’. Loïs heeft brandwonden, en daarom is ze mega onzeker. Daarom wilt ze Giel niet dichtbij haar laten komen, niet zo dichtbij als ze zou willen.

Wanneer Loïs ontwaakt, is ze niet meer de Loïs die ze dacht te zijn. Hoe verder de tijd verstrijkt, hoe meer ze erachter komt dat ze nu Emma is, de dochter van mevrouw de Vogel. Alleen denkt ze nog als Loïs, maar ziet ze eruit als Emma. Het blijkt ook dat het nu het jaar 1990 is en iedereen die ze kent, dus of nog niet bestaat, of veel jonger is.

Loïs wilt graag terug naar haar eigen leven, het liefst dan met haar nieuwe lichaam. Ze mist Giel en al haar dierbaren. Maar het is knap lastig om terug te gaan naar de toekomst, als je niet weet hoe je dat moet doen!

Om een lang verhaal kort te maken: na een belangrijke gebeurtenis, wordt Loïs wakker als Loïs 3.0 in het ziekenhuis. Ze heeft 13 dagen in coma gelegen, maar ook nu is alles anders dan haar eerste versie. Giel bestaat niet, haar vader is nooit getrouwd met haar moeder en ze is 5 jaar ouder. Maar, het beste voor Loïs zelf; ze is de Loïs die ze wilt zijn: de Loïs zonder brandwonden, maar met een fijn leven en een goede toekomst.

EINDOORDEEL:

Ik vond het boek echt fijn om te lezen. Je leert Loïs en haar gedachten steeds beter kennen, omdat het vanuit Loïs wordt geschreven. Ikzelf vind dat altijd het fijnste lezen. Want zo maak je meer mee van wat de hoofdpersoon denkt en naar mijn idee snap je het boek dan beter. Ik moest wel wennen dat ze niet meer haar eerste leven terug zou krijgen. Dat ze Giel nooit meer zou zien, net zoals haar vader en andere mensen. Dat vond ik in het begin jammer, maar nu ik er langer over na heb kunnen denken, denk ik dat dit echt wel een goed einde is van het boek.

Er worden ook onderwerpen aangesneden die best recent zijn, zoals de aanslagen in Parijs, Brussel en Syrië. Al met al kan ik zeggen dat ik dit boek echt kan aanraden. Het is niet té Fantasy/Sci-Fi maar gewoon lekker YA, met een heerlijke twist!