Verrassend begin, matig einde

Yrsa was voor mij een onbekende schrijver. Het boek sprak mij aan door de preview die er te lezen was. De cover van het boek spreekt aan, helemaal doordat het ducktape erop ligt.
De proloog van DNA is goed, je vraagt je af hoe dit zich in het verhaal gaat vertalen. Tijdens de eerste hoofdstukken van het verhaal zit de spanning er goed in. Daarna kabbelt het verhaal voort en worden de personages uiteen gezet, zonder de lezer op het spoor te zetten van de dader. De hoofdpersonages van het boek zijn aansprekend en goed neergezet. Gaandeweg het verhaal heb ik een paar keer geprobeerd hetgeen ik gelezen had te linken met de proloog. Wie van de karakters zouden de kinderen zijn die in het begin beschreven zijn?
Tijdens de ontknoping van het verhaal vallen de puzzelstukjes op hun plek. Ik vind het jammer dat een boek, wat zo is opgebouwd met details een kort plot kent. Dit had van mij uitgebreider verwerkt mogen worden in het verhaal.