Interessant maar niet spectaculair

'Ik heb in kleine plattelandsgemeenschappen en in drukke metropolen gewoond. Door dit alles heb ik ontdekt dat we, hoewel we misschien op een bepaalde manier bidden, ons haar al dan niet bedekken, ons brood ongezuurd of met gist bakken, ten diepste hetzelfde willen: veiligheid, vrede, liefde. We delen veel meer met elkaar dan we van elkaar verschillen.'

Met dit bovenstaande citaat eindigt Gina Wilkinson haar debuutroman. Het verhaal speelt zich af in Bagdad en het gaat over drie vrouwen die zich een weg moeten banen door het woelige en onzekere landschap. Alle drie verschillend, maar met één ideaal: hun geliefden beschermen tegen het gevaar van buitenaf. Maar hoever gaan ze daarin? Wie ontzien ze daarin?

'De sterren boven Bagdad' is een interessant verhaal, wat mij nieuwe dingen leerde over de cultuur in Bagdad. Het wantrouwen en de onveiligheid is daar aan de orde van de dag. Wat mogen wij dan blij zijn met de vrijheid die wij in ons land mogen hebben.
Hoewel ik het een interessant verhaal vond met informatie over de cultuur, miste ik een beetje het spectaculaire in het verhaal. Ook mochten naar mijn idee de personages wat meer uitgediept worden.
Verder miste ik de betekenis van de titel, die vond ik niet echt sterk terugkomen in het verhaal, het had net zo goed een andere titel kunnen zijn geweest.

Al met al vond ik het boek wat teleurstellend. Het is dat ik het boek moest lezen voor de leesclub, anders was ik denk ik halverwege gestopt met het lezen.