Wachten op niets

Tijdens het lezen leek het wel of ik heel de tijd aan het wachten was. Ik wachtte tot er iets speciaals of spannends ging gebeuren. Maar dit kwam niet, nu ja er gebeurde wel spannende dingen, maar het leek helemaal niet zo. Er werd geen spanning opgebouwd. Dat vind ik wel spijtig want zo werd je niet meegesleurd in het verhaal. Toen het boek uit was leek het of ik helemaal niets had gelezen. Ik had niet het gevoel dat ik wilde weten wat er gebeurde. Het was een soort rare leegte. Het verbaasde me wel want normaal gesproken vind ik de boeken van Lauren Kate heel goed. Nog steeds snap ik niet echt wat ik juist gelezen heb en heb ik er een raar gevoel aan over gehouden.