Vele mysteries met een verrassend einde!

“Doggerland: Misleiding” is het eerste veelbelovende deel van een nieuwe thrillerserie van Zweedse makelij. Het verhaal speelt zich af in het fictieve Doggerland, een eiland gelegen tussen Denemarken en Zweden met zijn eigen cultuur en gewoontes.
Karen Eiken Hornby krijgt onverwacht de leiding over het onderzoek van de moord op Susanne Smeed. De vrouw woonde op een afgelegen plek en is schijnbaar toevallig om het leven gekomen door een ongelukkige val. De val was echter geen ongeluk en dus aan Karen de taak om uit te zoeken hoe de vork in de steel zit. Haar baas Jounas Smeed wordt op non-actief gezet want het slachtoffer blijkt zijn ex-vrouw te zijn. De toch al wat gespannen relatie tussen Karen en Smeed wordt er niet beter op, vooral ook omdat ze de avond voor de moord in een stomdronken bui samen in bed zijn beland; een ervaring die ze allebei het liefst weer zouden vergeten. Ook op het hoofdbureau krijgt Karen niet direct de volledige medewerking; een aantal van de overige teamleden vindt het maar vreemd dat Karen als tijdelijke chef wordt benoemd. Karen doet haar best om het onderzoek op gang te krijgen, zonder te hoeven onthullen wat voor stommiteit ze begaan heeft. De gesprekken met Jounas Smeed voert ze daarom alleen, zonder ondersteuning, wat telkens resulteert in een verbaal machtsspelletje tussen de twee inspecteurs. Verder worden mogelijke getuigen en betrokkenen ondervraagd, zoals Jounas enige dochter, Sigrid, maar zonder enig resultaat. Naarmate de tijd verstrijkt lijkt het onderzoek steeds vaster te komen zitten. De vreemde verhalen uit het verleden over een sekte op het eiland waar de overleden Susanne Smeed een connectie mee lijkt te hebben, laten Karen niet los maar leveren ook geen aanwijzingen. De hete adem van haar superieuren wordt steeds meer voelbaar in de nek van Karen. Hoe gaat ze dit in hemelsnaam oplossen? Of moet ze de hele zaak aan een ander over laten en zich op haar eigen problemen concentreren?
Het verhaal komt wat langzaam op gang. Het duurt even voordat je door hebt waar je je bevindt op het fictieve eiland en voordat je de diverse personages een beetje op een rijtje hebt. Vervolgens blijft het verhaal wat aan kabbelen, zonder dat het echt spannend wordt, terwijl er steeds meer losse eindjes lijken te ontstaan. Dat maakt wel dat je het boek niet weg wilt leggen en je steeds weer door blijft lezen omdat je wilt weten waar dit verhaal nou toch naartoe gaat. De flashbacks naar de jaren ’70 waarin de relaties tussen een viertal stellen in een soort commune worden beschreven, werpen ook steeds meer vragen op: wat is het verband. Pas ongeveer halverwege het boek komt er wat meer vaart in het verhaal: het vermoeden van Karen dat het collectief uit het verleden een aanwijzing kan zijn met betrekking tot de moord deel je als lezer al vrij snel, waardoor je mee gaat in haar onderzoek ondanks dat haar meerderen het haar verbieden. Toch blijft het allemaal vrij wazig en komt de ware toedracht pas in de laatste vijftig bladzijdes boven water, met een wel heel verrassende ontknoping!
Al met al een goed boek met interessante personages die genoeg aanleiding geven voor een spannend vervolg. De trage start moet je even voor lief nemen, want het leidt tot een enerverend verhaal dat je moeilijk opzij kunt leggen. Gelukkig zijn er veel korte hoofdstukjes die je de gelegenheid geven om het verhaal te onderbreken.
Benieuwd naar de volgende delen van deze “Doggerland”-serie!