Misdaadroman met weinig spanning

Op de avond dat de kieslijst van zijn partij bekend wordt gemaakt, raakt de burgemeester van een van de grootste steden in Vlaanderen vermist. De politie tast in het duister wat betreft motief en omstandigheden; of de burgmeester nog leeft of niet, is nog maar de vraag.
Bas Michiels is journalist, wannabe-schrijver, werkeloos en inspiratieloos. De verdwijning van de burgemeester is voor hem de uitgelezen kans om onderzoek te doen naar de omstandigheden en die te gebruiken als inspiratie voor zijn boek. Volgens hem moet de dader in de politieke kringen gezocht worden. De eerste schepen die door de verdwijning als plaatsvervangend burgemeester wordt benoemd, is een goede kandidaat. En laat dat nou net de vader van zijn voormalige vriendin Emma zijn, waardoor hij een ingang heeft bij de familie. Tot zijn verrassing krijgt hij steun bij zijn onderzoek van Emma zelf. Nou ja, steun… Emma heeft haar eigen beweegredenen en verdenkingen. Net als de politie denkt zij dat de dader eerder te vinden is bij de linkse groeperingen die fel tegen het beleid van de extreemrechtse burgemeester zijn, wat tegen het zere been van Bas is.
Bas raakt steeds verder verdiept in zijn speurtocht, al lijkt het er gaandeweg meer op dat hij op zoek is naar zichzelf. De uitstapjes naar zijn stamkroeg en de gesprekken met de barman (ook al een oude vlam) en de andere vaste klant (die zijn interesse ook al wekt) helpen hem daarbij steeds meer vragen op te roepen. Uiteindelijk vallen alle losse puzzelstukjes op hun plaats en wacht een behoorlijk verrassende ontknoping.

De Burgemeester komt maar traag op gang. Het verhaal van deze misdaadroman/thriller kan daarmee de lezer niet echt binden. De misdaad blijkt slechts een kapstok te zijn voor de ontwikkelingslijn van Bas en dat is best storend als je op een spannende thriller zit te wachten. Echt spannend wordt het boek niet. Pas op driekwart van het boek komt er wat meer vaart in het verhaal en wordt de ontknoping een beetje afgeraffeld. Jammer, want het verrassende einde had een betere afwerking verdiend.
Wie dus op een spannende thriller wacht, komt bedrogen uit. In dat geval is er een (te) lange inleiding met een erg korte en vrij plotse ontknoping. Wie het boek leest voor het verhaal van de journalist en zijn ontwikkeling als persoon, zal tegen een gebrek aan diepgang aanlopen.

Gegeven dat dit de debuutroman van Yves Peirsman is, heeft hij het niet onaardig gedaan. Het boek leest makkelijk weg en is daarom best te pruimen, maar er zijn betere vruchten te plukken van de thrillerboom.