Soms wil je wel dat een boek nooit uit is!

Met spijt sla ik de laatste bladzijde om!
Dit boek was zo mooi, zo poetisch en tegelijkertijd zo rauw. Soms met afschuw, soms hardop lachend en dan weer bewogen door de mooie taal. Kan dat allenaal in één boek. Ja! Wel in dit boek.
Een onschuldig albino meisje verliest haar broer Luca aan de golven van de zee. Een broer waar iedereen van houdt, die alles altijd weet en voor iedereen klaarstaat. Verdriet van de alleenstaande moeder Serena
Een geheel andere verhaallijn is de loser Sandro, met zijn twee al even moeilijk in het leven staande vrienden; ze wonen allemaal nog bij hun ouders thuis.Niets lukt hen, alle moeilijke en niet moeilijke dingen schuiven ze voor zich uit.
En dan wordt Sandro verliefd op Serena. Een bijna onmogelijke liefde omdat hij Luca aangespoord heeft naar het surfkamp te gaan. Hij voelt zich zo schuldig.... En zo maken we de ontwikkeling van deze drie mensen en de hen omringende personen mee.
Genovesi geeft de belevingswereld van zijn personages geweldig goed weer en maakt van hun gestuntel hartverscheurende en hilarische gebeurtenissen.