guggenheimer is oud geworden

Ik had het lezen van dit boek niet willen missen, maar ik moest toch minder lachen dan om de eerste drie Guggenheimer- romans, waar ik buikpijn van het lachen van kreeg wegens de geniale verzinsels, plotwendingen en absurde brainwaves van meneer Brusselmans, die het toch allemaal heeft opgeschreven. Is de koek op? Guggenheimer raast minder en contempleert meer, hij heeft nergens zin meer in, en het ergste: de euro is ingevoerd.
Ik hoop, met de vorige recensent, dat Brusselmans nog eens opnieuw de esprit van mijn favoriete antagonist in zijn eloquent brein doet herleven, en zijn lezers nog enkele ouderwetse Guggenheimers levert. Barstensvol levensenergie, vileine, gemeen, kwaadaardig, narcistisch maar toch leuk.