Recensie Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Ik heb in mijn hulpverleningsperiode veel gewerkt met autistische kinderen. Maar deze stoornis is ontzettend divers. Wat echter wel voor de meeste kinderen gold waarmee ik heb gewerkt is de afkeer tegen aanraken, dingen in volgorde willen zien, danwel zetten, een fascinatie voor 1 bepaald ding (dan kan zijn mobiele kranen, vrachtauto's, getallen, noem maar op) en soms bezitten ze een vaardigheid waarin ze uitblinken. Wat ook heel opvallend is, is het niet begrijpen van opmerkingen die niet concreet zijn. Voorbeeld hiervan is "ik heb het onder de knie", een autist zal onder zijn knie kijken... of "knoop dit goed in je oren".Een autist zal je raar aankijken. Als je dit boekje leest, dat zal je zien dat de schrijver zich ontzettend goed verdiept heeft in de manier waarop een autistisch kind de wereld zou kunnen zien en wat voor invloed het heeft als er inbreuk wordt gemaakt op zijn vaste structuur.Het is knap geschreven, vanuit het oogpunt en de denkwereld van het kind. Grappig, schattig, aandoenlijk, pijnlijk, mooi.