Hartverscheurend en hartverwarmend

Meteen in het begin maakt de lezer kennis met de warrige gedachtegang van Mara. Door dat chaotische begin wordt duidelijk dat het Mara allemaal boven het hoofd groeit. Als moeder met een afwezige partner worstelt ze om alle ballen hoog te houden. Met haar sarcastische kijk op de wereld schrikt Mara anderen en mij als lezer af.

Hoewel dood en verlies belangrijke thema’s zijn, gaat het ook over onbaatzuchtige vriendschap. Ashley en Sol laten zich niet afschrikken door Mara’s torenhoge muur om haar hart. Ze breken erdoorheen met geduld en soms ongeloofwaardige volharding. Daarmee laten ze zien hoe belangrijk vrienden zijn en zijn ze een beeld van Gods liefde voor ons. Mara vindt dat ze de onafhankelijke vrouw moet zijn die haar man niet mag lastigvallen wanneer hij zijn roeping uitoefent, maar in de diepte van haar bestaan moet ze leren om hulp te vragen.

Pas de tweede helft van het verhaal ontstaat wat meer rust en ontdek ik de diepere wijsheid die de auteur mee wil geven, dus gelukkig heb ik me niet door het chaotische begin en het sarcasme van Mara laten afschrikken. Door ieders persoonlijke manier van verwerking toont zich de veerkracht van Mara en haar kinderen. Naar het einde toe verzacht Mara’s hart en volgt een ontroerende afsluiting. Daarmee is dit hartverscheurende en tegelijk hartverwarmende verhaal toch een aanrader en met de leesvragen achterin zeker een boek om over door te praten.