Geen meeslepende leeservaring

Rita Bullwinkels Headshot heeft een origineel en veelbelovend uitgangspunt: een groep jonge vrouwen die elkaar treffen in een bokstoernooi, in een grauwe sporthal vol onderhuidse spanning. De setting biedt ruimte voor diepgang, onderlinge confrontaties en persoonlijke verhalen, en dat intrigeerde me meteen.

Toch bleef het boek voor mij iets te afstandelijk. De personages kwamen niet echt tot leven en de fragmentarische stijl maakte het lastig om echt met hen mee te voelen. Vooral tijdens het gevecht tussen Iggy en Izzy miste ik de emotionele intensiteit die ik op dat moment had gehoopt. De uitstapjes naar meer abstracte ideeën, zoals de “levensschijven”, haalden me juist uit het verhaal in plaats van dat ze iets toevoegden.

Wel wil ik zeggen dat Bullwinkel duidelijk een sterk taalgevoel heeft. Sommige zinnen zijn scherp, poëtisch en blijven hangen. Zulke observaties laten zien dat er echt iets bijzonders in haar schrijfstijl zit.

Al met al was Headshot voor mij geen meeslepende leeservaring, maar ik zie zeker de potentie en snap waarom anderen erdoor geraakt kunnen worden.