Een aardig debuut, het eerste deel van een trilogie met Amsterdam als decor en Pieter Posthumus als hoofdfiguur. Nu eens geen politieman of privédetective in de hoofdrol, maar een ambtenaar die begrafenissen regelt voor anonieme lijken. Hij doet intensief onderzoek naar de achtergrond van de doden, zodat hij hen een persoonlijkere begrafenis kan geven. Daarbij stuit hij ook op minder frisse zaken.
Posthumus is een sympathieke figuur, die net als veel speurders een trauma kent, een traumaatje in zijn geval: hij voelt zich schuldig aan de dood van zijn broer bij een verkeersongeluk. Daardoor is hij niet alleen gebrouilleerd geraakt met zijn schoonzus, maar heeft zijn leven ook een serieuzere wending genomen.
Het verhaal is vlot geschreven, alhoewel vaak met overbodige informatie, waardoor de vaart hier en daar eruit wordt gehaald. Dit komt de spanning niet ten goede. Er wordt te veel uitgelegd en verklaard. De plot is voor een deel geënt op actuele gebeurtenissen, maar soms wat onwaarschijnlijk.