Worstelen met Aliwen

Sinds ik 'Tonic' heb gelezen, kan ik de wijnschappen bij Albert Heijn niet voorbij zonder even te kijken of er nog wel een paar flessen Aliwen voorradig zijn.
'Tonic' is het verhaal van een alcoholverslaving. Het volgt het bekende stramien van hoe kom je eraan en vooral: hoe kom je ervan af. Dat is niet heel oorspronkelijk en het levert ook niet heel veel verrassing op, maar toch: dit verhaal wordt wel erg dicht op de huid verteld. De worsteling van de hoofdpersoon maak je van binnenuit mee en dat leidt bij de lezer tot medeleven, ergernis, twijfel, verwondering en misschien uiteindelijk wel tot zelfonderzoek.
Bijzonder is zeker de taal. Stilistisch is 'Tonic' een weerbarstig soort van vertelling, precies passend bij het onderwerp en het verhaalverloop. Veel zinnen hebben een akelig soort van weerhaakjes die je het ongemak van de hoofdpersoon bijna lijfelijk doen voelen. Dat vind ik heel, heel knap gedaan.