Ontroerend gekrakeel tussen moeder en zoon

Meer nog dan bij lezing van Lanoy’s meesterlijke roman “Sprakeloos” had ik de hele tijd de beklijvende indruk als toeschouwer naar een tragisch toneelstuk te kijken met onvoorstelbaar goede acteurs, een bijzonder begaafde decorbouwer en een uitstekende amenuensis.
Van Dis weet de chaotische verhalen, echte en verzonnen, die zijn labiele moeder opdiept uit haar duister verleden, magistraal te verweven tot een
aangrijpende psychologische roman. Met zijn typische schrijfstijl lukt het hem bijzonder goed het schrijnend, soms ook hilarisch gekrakeel tussen moeder en zoon te evoceren. Door de diverse hoofdstukken heen ervaart de lezer de ontroerende, primitieve liefde-haat gevoelens tussen beide hoofdpersonages. Tussendoor leent de story zich wonderwel tot een on-opvallende kijk op de wisselende gezagverhoudingen in de overzeese gebieden en de nefaste gevolgen ervan op de latere generaties.
“Ik kom terug” is een voortreffelijk boek om er zeker nog eens op terug te komen.