En toen leefden ze, bijna allemaal, lang en gelukkig.

Het duurde even voor ik in het verhaal zat.

Ik hou enorm van futuristische verhalen. En verwachtte dat ik dit boek heel vermakelijk zou vinden.
Dat viel een beetje tegen.

Soms duurde het me te lang, werd ik ongeduldig en vond ik dat er te weinig belangrijks gebeurde. Dan is de schrijfstijl van belang om te blijven boeien en die vond ik niet waanzinnig mooi. De eerste mooie zin (titel van mijn recensie) vond ik op het eind van het verhaal. Dat is jammer. Ik hou van poëtische zinnen.

Het verhaal zelf is wel onwijs leuk. Het idee dat je tussen dimensies kunt reizen is intrigerend. En het blijft lang onduidelijk waarom Meg's vader vermoord is. Je wilt snel door met het verhaal.

Al met al een voldoende, maar het vervolg laat ik aan me voorbij gaan.