Het verhaal over Poekie, Vlokje, Victor, Sam en Peerke Buddingh

Katten zijn voor Buddingh geen huisdieren, ze zijn leden van het gezin. Met sommigen ervaart hij een diepe vriendschap.
In dit boek geen verhalen over de katten, de verhalen gaan meer over zijn relatie met de katten. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Carmiggelt, die veel meer observeert wat de katten doen.

De vriendschap maakt hem ook kwetsbaar. Zijn eerste 3 katten overlijden voortijdig (ongeluk, vergiftiging, ongeluk). Vanaf dat moment heeft hij geen rust als hij zijn kat niet in het oog heeft. Voor veel katteneigenaren heel herkenbaar. Zelf heb ik eens bij een fokker een contract moeten tekenen dat ik zou zorgen dat de kat niet buiten los mocht rondlopen.
Gelukkig gaat het bij de andere twee katten wel goed.

wat Ik erg grappig vond was dat een van de katten Budding heeft gedresseerd. Buddingh gooide een balletje naar de kat, die de kat ving. Vervolgens moest Budding het balletje zelf gaan pakken om het weer te gooien. Knappe kat.

Het boek heeft Buddingh nooit afgemaakt. Daarvoor in de plaats is het aangevuld met dagboek notities over cootje Buddingh, de kat van zijn zoon, die ook bij hem kwam wonen.
Ook zijn er foto's van de katten, behalve van Vlokje. Daar kon hij geen vinden. Helaas, ze was een kat van 5 gulden, dus erg mooi.