Schitterend beschreven!

Ik was zeer onder de indruk van het schitterende “Alleen in Berlijn” van Hans Fallada. Het tweede boek welke ik van hem ter hand nam “Een waanzinnig begin” daar kon ik niet doorkomen en heb dit weggelegd.
Wederom weergaloos is “In mijn vreemde Land – berichten uit de gevangenis 1944”. In sublieme zinnen legt Fallada uit waarom hij niet naar het buitenland is gevlucht zoals veel andere Duitse schrijvers en hij getracht heeft binnen Duitsland ten tijde van de Nazitijd te blijven schrijven. In zijn schrijven geeft hij weer hoe ook hij ondanks zijn verzet hiertegen toch mee wordt gezogen in de propaganda van Goebbels tegen de Joden. Hoe lastig het is om niet besmet te raken. Deze berichten geven zijn eigen falen en wanhoop weer. Als apolitieke man weigert hij actief verzet. Zijn argeloosheid en onwetendheid is ontzettend groot. Het hele boek is doordesemd van hoe slecht hij de werkelijke situatie inschat inclusief de Joden waar hij gewoon mee blijft omgaan.
Gevangen zitten (niet de eerste keer) schrijft hij deze herinneringen in een bijzonder soort priegelschrift en door elkaar heen om de bewakers die ‘alles willen’ lezen om de tuin te leiden wetend dat als hij gesnapt wordt zijn laatste uur is geslagen.