Met gevoel en inzicht

In 2003 las en besprak ik Hello Bunny Alice van Laura Wilson, en ik vond dat een zeer beeldend boek. In 2005 las en besprak ik The Lover, waarbij ik opmerkte dat het de moeite waard zou zijn voor een Nederlandse uitgever om de boeken van Laura Wilson te laten vertalen. Nu heb ik dus mijn zin gekregen, en kan ik mijn enthousiasme over deze schrijfster delen met iedereen die graag goede vertalingen leest.
A thousand lies is, evenals de vorige boeken van Laura Wilson, vooral zo goed omdat zij kans ziet haar verhalen in een ‘kleine’ omgeving te laten spelen, terwijl ze minstens net zo spannend zijn als verhalen die zich afspelen op het grote wereldtoneel. Ook nu weer is het aantal spelers beperkt en de decors eenvoudig: alles draait om Amy Vaughan, die na de dood van haar moeder tussen haar bezittingen een dagboek vindt van een vrouw genaamd Maureen, die meestal Mo wordt genoemd. Het is een intrigerend dagboek omdat het geschreven is door een volwassen vrouw, maar dan op een kinderlijke manier. Aan de hand van diverse oude papieren die haar moeder haar nalaat, ontdekt Amy dat Mo, evenals haar zusje Sheila, familie van haar is.
Terwijl Amy nog bezig is met het verwerken van de dood van haar moeder – eerder een opluchting dan iets anders – staat plotseling haar vader op de stoep en een naakte man in de tuin van de buren. Beiden zullen een rol gaan spelen in Amy’s zoektocht naar de waarheid over haar familie.
Laura Wilson heeft er deze keer voor gekozen een groot deel van het verhaal te laten vertellen aan de hand van de dagboeken. Toch is het geen standaardverhaal geworden waarbij ‘de heldin’ voortdurend precies weet wat ze doet en waarbij de familieschandalen niet verder reiken dan een bastaardkind of twee. Déze familiegeschiedenis is echt verontrustend, en meermalen moest ik even diep ademhalen om verder te kunnen lezen. Voor Amy ontvouwt zich alles binnen enkele dagen, maar de voorgeschiedenis uit de dagboeken beslaat een hele generatie. Toch heeft Laura Wilson het geheel dicht bij elkaar gehouden door de locaties: Amy’s nieuw ontdekte familie blijkt vlakbij te wonen. Een vleugje humor – de nogal excentrieke vader van Amy – en een vleugje romantiek laten de lezer wat ruimte om bij te komen van dit intrigerende, duistere en toch niet altijd even treurige verhaal. Laura Wilson toont een groot inzicht in de menselijke geest en zorgt er voor dat je haar boeken niet makkelijk weglegt.