Een boek dat tot nadenken stemt

Zo langzamerhand ga ik jullie niet meer vervelen met het opnoemen van alle titels in de ´serie´ waartoe dit boek behoort. De achterflaptekst meldt dat dit het laatste boek is over Charlie Parker. We weten intussen wel beter, er kwam nog een vierde deel. En wie weet, besluit John Connolly op een dag dat hij er voor mijn part nog tien delen bij schrijft. Ik wil ze allemaal lezen!

In dit deel merkt Charlie Parker eigenlijk pas voor het eerst goed dat hij op de een of andere onverklaarbare manier contact heeft met dode mensen. De manier waarop Connolly dit contact presenteert is authentiek en gespeend van alle ´zweverij´, dus ook mensen die niet zo houden van een bovennatuurlijk trekje in een verhaal, hoeven dit boek niet te mijden. De doden in dit verhaal bestaan uit enkele gezinnen, in het begin van de jaren zestig allen spoorloos verdwenen. Zij behoorden tot een van de vele kleine ´christelijke´ sektes die onder leiding van een (veelal zelfverklaarde) ´prediker´ hun heil zochten in het stichten van een eigen nederzetting. Helaas duurde hun geluk nog geen jaar.
Jaren later doet de dochter van een oude kennis van Charlie Parker onderzoek naar het verdwenen groepje mensen. Een onderzoek dat ze met de dood moet bekopen. Niet lang nadat Charlie Parker, enigszins tegensputterend, de opdracht heeft aangenomen, wordt hij al met de dood bedreigd. Bovendien schijnen er méér mensen te zijn met een (on)gezonde belangstelling voor de verdwenen groep.

Langzaam leert Charlie het leven weer kennen. De verhouding met Rachel slaat een nieuwe weg in. Louis en Angels zijn hun eigen eigenaardige zelf, maar gaan voor Charlie door het vuur. Ondanks alle gruwelijkheden in het boek leert Charlie nieuwe dingen, over de moord, over menselijke betrekkingen en over zichzelf. `

Een boek om voorzichtig te lezen. Niet te snel, want een regel overslaan zou zonde zijn. Een boek dat tot nadenken stemt.