Niet spannend

Ann Cleeves (Engeland, 1954) heeft ruim 20 boeken op haar naam staan sinds ze in 1983 begon met het schrijven van thrillers en detectives. Ze heeft diverse toonaangevende prijzen en nominaties gewonnen. De Engelse tv-serie 'Vera' - naar het hoofdpersonage inspecteur Vera Stanhope - is gebaseerd op de boeken van Ann Cleeves. Van deze serie waren in 2011 vier afleveringen te zien op de Vlaamse zender Canvas. Ook in Reddende Engel, de zopas verschenen nieuwste thriller van Ann Cleeves, speelt Vera Stanhope de hoofdrol. 

Julie Armstrong, moeder van de tieners Luke en Laura, komt na een gezellig avondje uit thuis en treft haar zoon Luke levenloos aan in de badkuip. Op het water drijven prachtige, gekleurde wilde bloemen. Een vredig aanzicht, zoals hij erbij ligt, maar hij blijkt bruusk te zijn gewurgd. Inspecteur Vera Stanhope begrijpt er niets van. Wie wilde deze goedaardige jongen dood hebben? En vooral, waarom?

Als in een waterpoel, tussen de rotsen langs de kust, het lijk wordt gevonden van een jonge vrouw, opnieuw omringd door wilde bloemen, komen er wat Vera betreft meerdere verdachten in aanmerking. De grote vraag is echter: wat is de connectie tussen de twee lijken? Het is alsof de moordenaar ze willekeurig heeft uitgekozen.

Wanneer blijkt dat de moordenaar een nieuw bloemengraf aan het voorbereiden is, zetten Vera en haar team alles op alles om de dader te pakken, maar hebben ze het wel bij het juiste eind? De tijd begint te dringen…

Reddende Engel is een op alle fronten goed doordacht verhaal. In het eerste hoofdstuk wordt de lezer direct nieuwsgierig gemaakt. Daarna worden de personages en hun drijfveren achtereenvolgens geïntroduceerd. Spannend is het boek niet, maar doordat het verhaal voldoende vaart bevat, leest het erg prettig. De vaart zit hem in het afwisselen van personages van waaruit het verhaal per hoofdstuk belicht wordt. Pas op het einde van het verhaal worden de nodige spanningsbogen aangetrokken. De meeste personages komen goed tot leven, sommige echter absoluut niet omdat ze mysterieus moeten blijven; ieder van hen kan immers de dader van de moorden zijn. Nadeel hiervan is dat je als lezer soms even niet meer weet welke persoonlijkheid bij welke naam hoort.

De Nederlandse vertaling van de titel van het boek is ontzettend slecht verzonnen (originele titel: Hidden Depths). Reddende engel is simpelweg een misleidende titel, die helemaal niets met het verhaal te maken heeft. De cover van het boek is daarentegen wel uitnodigend. Het idee van de watergraven bestrooid met bloemen is leuk bedacht door de auteur. Het geeft het verhaal iets zachtaardigs, want waarom presenteert een koelbloedige moordenaar zijn slachtoffers op een dergelijke, bijna sprookjesachtige manier? Er is maar één manier om daar achter te komen.