Goed voor enkele uurtjes leesplezier

Naast boeken, schrijft de Vlaamse misdaadauteur Piet Baete (Oostende, 12 mei 1978) ook scenario'’s voor film en tv. Vrijdag de 14de is zijn vijfde boek. Alle voorkomende (hoofd)personages raken verwikkeld in de gevolgen die deze gitzwarte dag met zich meebrengt.

Wanneer Mathieu Lambecq op zijn fiets wordt aangereden door een auto en sterft, staat het leven van de familie Lambecq volledig op zijn kop. De laffe dader is doorgereden, en de familie wil niets liever dan de doodrijder straffen voor hetgeen hij teweeggebracht heeft.

Vlak voor het ongeluk zijn een bankier en zijn vrouw overvallen en vervolgens neergeschoten. Het betrof de zoveelste overval op een bankier in de afgelopen periode waarbij telkens veel geld werd buitgemaakt. Spoedarts Frank Zwarts is op weg naar het zwaargewonde echtpaar. Hij wordt onderweg echter opgehouden door een vreselijke vondst.

Ondertussen blijft de Islamiet Adel Rayyan proberen het hart van zijn vriendin Laura te veroveren. Hij is bang dat ze hem zal verlaten voor een andere man. Hij besluit een grote gok te wagen en haar voorgoed voor zich te winnen. De desastreuze gevolgen lijken onoverzichtelijk.

Vrijdag de 14de is een ietwat rommelig verhaal. Piet Baete omschrijft wat er zich voor, na en tijdens het ongeluk afspeelde en husselt de boel op die manier een beetje door elkaar. Als je het boek weglegt om een paar dagen later verder te lezen ben je draad weer even helemaal kwijt.

De auteur heeft een prettig leesbare, losse schrijfstijl. Spannend is het verhaal totaal niet, maar door de manier van schrijven bevat het wel voldoende vaart. Doordat het boek vrij veel voorkomende (hoofd)personages telt, komen zij niet allemaal echt tot leven. Adel Rayyan spat echter van de bladzijden af. Hij is dusdanig goed uitgewerkt dat het lijkt of je hem al jaren kent. Zijn voorkomen, de keuzes die hij maakt, de liefde die hij voor Laura voelt, zijn denkwijze: onvoorspelbaar en absoluut realistisch.

De ontknoping is enigszins verrassend, anderzijds ook wel een beetje teleurstellend. De kortste weg is tenslotte niet vanzelfsprekend de mooiste route.
Vrijdag de 14de is een aardig boek voor een aantal uurtjes leesplezier, mits je het in één keer uitleest.