Lezersrecensie
De vicieuze cirkel van huiselijk geweld
Een prachtig kortverhaal van een getalenteerd schrijfster.
Dit kortverhaal is een zeer persoonlijk verhaal. Het is als het ware hulpverlening onder de vorm van fictie.
Het is zo oud als de mensheid dat verhalen gebruikt worden om zaken te duiden of te vertellen. Dit is niet anders. Een onderwerp als mishandeling is nog vaak taboe. En nog zoveel vrouwen (en mannen) leven er mee in de schaduw, durven er niet mee naar buiten te komen uit angst voor veroordeling of schaamte.
Dit verhaal gaat over een jonge vrouw die zwaar mishandeld wordt door haar echtgenoot. Waarom gaat ze dan niet weg? Waarom dient ze geen klacht in? of 'het zou bij mij niet pakken' zijn zaken die je vaak hoort als reactie. Dit verhaal toont waarom het allemaal niet zo simpel is, waar slachtoffers mee te maken krijgen. Hoe iemand worstelt tussen enerzijds de idee dat dit niet kan, anderzijds hun gevoelens voor de dader. En ook: wat als ik klacht indien, en er gebeurt niets, of hij komt weer vrij na een maand, wat dan? Staat hij dan weer aan mijn deur?
Slachtoffers moeten ondersteund worden, en dat kan door hen de veiligheid te bieden om tot rust te komen, de zaken op een rijtje te zetten. 'Dwingen' om klacht in te dienen maakt het nog erger. En wat ook mooi in dit verhaal aan bod komt is wat de emotionele gevolgen zijn van deze mishandeling: kan het slachtoffer nog niemand vertrouwen? Hoe een vriendschappelijke aanraking door een vriend toch nog angstprikkels teweeg brengt.
Het is een kort verhaal maar alle aspecten van huiselijk geweld komen aan bod. Zelf heb ik dit van dichtbij meegemaakt in mijn vriendenkring. Ook vanuit mijn ervaring als maatschappelijk werker. Daarom is dit boek een must voor iedereen die meer wil weten over dit onderwerp aan de hand van een vlot geschreven verhaal.
Wat dit boek een meerwaarde geeft is het pakkende nawoord en de verwijzing naar hulpverlening.
Hopelijk kan dit slachtoffers helpen om niet bij de pakken te blijven zitten, en kan het mensen uit de omgeving helpen het slachtoffer beter te ondersteunen.
Zelf lees ik vaak horror fictie, maar dit is horror die dagelijks gebeurt. Dus ja, ik werd geraakt door dit boek.
Knap werk Inge!
Dit kortverhaal is een zeer persoonlijk verhaal. Het is als het ware hulpverlening onder de vorm van fictie.
Het is zo oud als de mensheid dat verhalen gebruikt worden om zaken te duiden of te vertellen. Dit is niet anders. Een onderwerp als mishandeling is nog vaak taboe. En nog zoveel vrouwen (en mannen) leven er mee in de schaduw, durven er niet mee naar buiten te komen uit angst voor veroordeling of schaamte.
Dit verhaal gaat over een jonge vrouw die zwaar mishandeld wordt door haar echtgenoot. Waarom gaat ze dan niet weg? Waarom dient ze geen klacht in? of 'het zou bij mij niet pakken' zijn zaken die je vaak hoort als reactie. Dit verhaal toont waarom het allemaal niet zo simpel is, waar slachtoffers mee te maken krijgen. Hoe iemand worstelt tussen enerzijds de idee dat dit niet kan, anderzijds hun gevoelens voor de dader. En ook: wat als ik klacht indien, en er gebeurt niets, of hij komt weer vrij na een maand, wat dan? Staat hij dan weer aan mijn deur?
Slachtoffers moeten ondersteund worden, en dat kan door hen de veiligheid te bieden om tot rust te komen, de zaken op een rijtje te zetten. 'Dwingen' om klacht in te dienen maakt het nog erger. En wat ook mooi in dit verhaal aan bod komt is wat de emotionele gevolgen zijn van deze mishandeling: kan het slachtoffer nog niemand vertrouwen? Hoe een vriendschappelijke aanraking door een vriend toch nog angstprikkels teweeg brengt.
Het is een kort verhaal maar alle aspecten van huiselijk geweld komen aan bod. Zelf heb ik dit van dichtbij meegemaakt in mijn vriendenkring. Ook vanuit mijn ervaring als maatschappelijk werker. Daarom is dit boek een must voor iedereen die meer wil weten over dit onderwerp aan de hand van een vlot geschreven verhaal.
Wat dit boek een meerwaarde geeft is het pakkende nawoord en de verwijzing naar hulpverlening.
Hopelijk kan dit slachtoffers helpen om niet bij de pakken te blijven zitten, en kan het mensen uit de omgeving helpen het slachtoffer beter te ondersteunen.
Zelf lees ik vaak horror fictie, maar dit is horror die dagelijks gebeurt. Dus ja, ik werd geraakt door dit boek.
Knap werk Inge!
1
1
Reageer op deze recensie
