Gelaagde feelgood met subtiele humor

Madelief heeft een drukke baan bij het tijdschrift Pure en hierdoor heeft ze het gevoel dat ze vooral in de eerste levensjaren van haar dochter Claire nog wel eens iets gemist heeft. Na haar scheiding besluit ze dat het anders moet: meer tijd voor Claire, minder tijd voor carrière. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Wanneer ze voor een nieuwe rubriek succesvolle en aantrekkelijke vrijgezelle mannen moet gaan interviewen probeert ze de charmes van één man dapper te weerstaan. Kiest ze voor een relatie die haar tijd met Claire enorm in de weg gaat zitten? Of kiest ze uiteindelijk voor Claire, zichzelf én een man waarbij ze echt kan zijn wie ze wil zijn?

Wat leuk om weer terug te zijn op de redactie van Pure, en in dit verhaal niet mee te lezen met het verhaal van Joan maar verder te gaan met het wel en wee van de ambitieuze journaliste Madelief. In het eerste deel ‘Te mooi om waar te zijn’ ontwikkelde ik al een zwak voor Madelief en haar karakter krijgt er in dit nieuwe deel weer wat laagjes bij. ‘Tegen beter weten in’ is een gelaagde feelgood met subtiele humor (vooral de dialogen tussen Madelief en Sander vond ik om te smullen) maar ook de zwaardere onderwerpen worden niet uit de weg gegaan. Charlotte van Vliet weet de mix van gevoelens die Madelief over haar scheiding heeft heel erg goed en realistisch weer te geven. Ook vond ik de niet altijd voor de hand liggende beslissingen die ze neemt verrassend en verfrissend. Maken we niet allemaal wel eens keuzes waarvan we eigenlijk weten dat die niet zo handig voor onszelf zijn?

Als kers op de taart verraste Charlotte me met een einde waar ook nog eens een subtiele cliffhanger in verborgen zit. Leuk om me al te kunnen verheugen op dat we vast nog een keer terug gaan keren naar de redactie van Pure!
Las je deel 1 nog niet, geen nood! Je kunt dit deel ook prima los lezen. Wel denk ik dat je dan ook nieuwsgierig wordt naar ‘Te mooi om waar te zijn’.