zonde zonde zonde

Na het lezen van het verhaal van de dienstmaagd waren mijn verwachtingen hoog, wat was dit goed.
En toen kwam de testamenten...
Alles wat literatuur niet hoort te zijn. Nu is literatuur natuurlijk nogal een term waar veel discussie over gevoerd wordt, maar dit is het tegenovergestelde van het verhaal van de dienstmaagd. Waar hvvdd(zo’n lange titel, ik gebruik even een afkorting) mysteries, spannend en onvoorspelbaar was, was dit dat juist niet. Na kennis te hebben gemaakt met de 3 vertellers wist je eigelijk als hoe het verhaal zou aflopen, het plot was dus absoluut niet spectaculair. Ook vond ik het jammer dat Margaret Atwood terug kwam op hvvdd door het verhaal van de hoofdpersoon te vertellen. Oké, in de testamenten werd er nogal “mysterieus” over gedaan maar de geruchten die worden vertelt in het boek kunnen we aannemen, dit was volgends mij het doel van Atwood. Hvvdd had een open einde en dat had niet gesloten hoeven worden, het verliest de magie van het verhaal. Atwood had het bij hvvdd moeten houden, ik kreeg erg het gevoel dat ze de testamenten alleen maar had geschreven om fans te geven wat ze wilden.
Zo zonde