Intrigerend.

Het spel met de omgekeerde chronologie. De inventieve structuur en de subtiele grafische elementen. De eenvoudige, rake zinnen. Het vloeiende ritme. Het intrigerende vrouwelijke personage zoals je dat te weinig in de Nederlandstalige literatuur tegenkomt. Valerie Tack debuteert meteen in stijl. Ik mag dan wel haar vriend zijn, ik herken boeken die diepgang en een hoogstpersoonlijke stem combineren. En dit is er een van.