mooi boek

Het boek bevat twee verhaallijnen die aan het eind mooi in elkaar verweven worden
enerzijds is er het verhaal van het Joodse meisje Sarah die op tienjarige leeftijd in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders en zusje Zirka wordt opgepakt en naar het wielerstadion Velodrome d'Hiver(ook wel Vel d’Hyver of Vel d’Hiv genoemd) in Parijs gebracht wordt, daar worden duizenden joden verzameld voor deportatie naar o.a. Auschwitz.
tijdens een razzia waarbij de Franse politie het appartement binnendringt weet Sarah nog net op tijd haar kleine broertje Michel in een kast op te sluiten . Ze belooft hem zo snel mogelijk terug te komen om hem te bevrijden, maar Sarah wordt met haar ouders op transport gesteld en steeds
verder weggevoerd.
de tweede verhaallijn behandelt het verhaal van Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs,die zestig jaar later de opdracht krijgt een artikel te schrijven over deze razzia, , een inktzwarte bladzijde in de Franse geschiedenis. Ze gaat op zoek in archieven, en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie. Haar echtgenoot Bertrand Tèzac probeert haar ervan te weerhouden zich met deze geschiedenis te bemoeien, maar Julia besluit toch het spoor van Sarah te volgen.
Dit lukt wonderwel via allerlei omwegen
Het is vaak een intriest, soms emotioneel en spannend verhaal dat zodanig verteld wordt dat het de lezer goed vast kan houden en een goed beeld geeft van de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog
Het is een boek dat je het liefste in één ruk uitleest, maar dat valt niet mee omdat het zo lijvig is
Een nadeel is dat je af en toe de draad een beetje kwijt raakt door de twee verhaallijnen die elkaar voortdurend afwisselen;Ook komen er veel namen en personages in voor die het voor mij moeilijk maakten om te onthouden