Lezersrecensie
Super spannend.
M.J. (Matthew) Arlidge schrijft scenario’s voor verschillende Britse crimeseries. Met zijn thrillerdebuut Iene miene mutte introduceerde hij de eigenzinnige inspecteur Helen Grace. Door het vuur is inmiddels het dertiende boek met Helen Grace in de hoofdrol.
Helen Grace is sinds haar ontslag bij de recherche van Southampton zoekende naar haar eigen identiteit. Ze hoeft immers niet meer achter criminelen aan te jagen. Op een nacht ziet ze hoe er een aanval wordt gepleegd op een jonge vrouw. Helen Grace zou Helen Grace niet zijn als ze hier geen actie zou gaan ondernemen. Vol overgave stort ze zich op de belagers van de vrouw. Helaas kan ze niet voorkomen dat de vrouw een busje wordt ingetrokken en met hoge snelheid verdwijnt. Het is het begin van een gruwelijke ontdekking. Charlie is gepromoveerd tot inspecteur en samen met haar team bereiden ze een grote actie voor. Een Rotterdamse vrachtwagenchauffeur moet worden gestopt. Zijn lading bestaat uit illegale immigranten volgens de informatie, maar bij aanhouding blijkt de vrachtwagen leeg te zijn. Charlie twijfelt of ze haar nieuwe baan wel aan kan. Kan ze een nietsontziende anonieme bende oprollen?
Door het vuur start direct met dag één. Het verhaal speelt zich af in een periode van zes dagen en eindigt met een epiloog. M.J. Arlidge trekt de lezer direct in het verhaal en laat deze niet meer los tot en met het laatste woord. Zijn schrijfstijl is vol details en de personages krijgen allen een stevige body. Door de korte hoofdstukken en het wisselen van perspectief wordt de honger naar nog een hoofdstuk aangewakkerd.
Natuurlijk is er een hoofdrol voor Helen Grace. Zij krijgt het nodige voor haar kiezen. De lezer krijgt een andere kant van haar te zien. Ze volgt haar hart, haar hart waardoor het politiebloed blijft stromen ondanks het feit dat ze nu een gewone burger is. Haar gedrevenheid is ze niet kwijt en ondanks de vele tegenslagen blijft ze vastberaden doorgaan. Charlie Brooks is inspecteur en deze taak valt haar zwaar. Ze mist Helen maar is ook kwaad op haar. Ze moet duidelijk groeien in haar nieuwe rol. Een van de illegale immigranten, Viyan, doet haar treurige verhaal. Regelmatig is het onmenselijk wat ze doormaakt en als lezer zou je haar graag willen helpen. In Door het vuur krijgt Emilia een grote stem. Haar persoonlijke issues worden duidelijk gemaakt en heel verrassend is de samenwerking die ontstaat tussen haar en een onverwacht persoon.
Arlidge gebruikt de nodige cliffhangers wat aanmoedigt om verder te lezen. De wisselingen tussen de perspectieven dragen hier, net als de onverwachte gebeurtenissen, ook bij aan de spanning. De spanning die constant broeit. Het einde is ronduit schokkend maar belooft een vervolg. Het verhaal is (gelukkig) nog niet klaar en het is wachten op het volgende deel. Door het vuur is weer een spannende thriller met Helen Grace.
Deze recensie verscheen eerder op www.vrouwenthrillers.nl
Helen Grace is sinds haar ontslag bij de recherche van Southampton zoekende naar haar eigen identiteit. Ze hoeft immers niet meer achter criminelen aan te jagen. Op een nacht ziet ze hoe er een aanval wordt gepleegd op een jonge vrouw. Helen Grace zou Helen Grace niet zijn als ze hier geen actie zou gaan ondernemen. Vol overgave stort ze zich op de belagers van de vrouw. Helaas kan ze niet voorkomen dat de vrouw een busje wordt ingetrokken en met hoge snelheid verdwijnt. Het is het begin van een gruwelijke ontdekking. Charlie is gepromoveerd tot inspecteur en samen met haar team bereiden ze een grote actie voor. Een Rotterdamse vrachtwagenchauffeur moet worden gestopt. Zijn lading bestaat uit illegale immigranten volgens de informatie, maar bij aanhouding blijkt de vrachtwagen leeg te zijn. Charlie twijfelt of ze haar nieuwe baan wel aan kan. Kan ze een nietsontziende anonieme bende oprollen?
Door het vuur start direct met dag één. Het verhaal speelt zich af in een periode van zes dagen en eindigt met een epiloog. M.J. Arlidge trekt de lezer direct in het verhaal en laat deze niet meer los tot en met het laatste woord. Zijn schrijfstijl is vol details en de personages krijgen allen een stevige body. Door de korte hoofdstukken en het wisselen van perspectief wordt de honger naar nog een hoofdstuk aangewakkerd.
Natuurlijk is er een hoofdrol voor Helen Grace. Zij krijgt het nodige voor haar kiezen. De lezer krijgt een andere kant van haar te zien. Ze volgt haar hart, haar hart waardoor het politiebloed blijft stromen ondanks het feit dat ze nu een gewone burger is. Haar gedrevenheid is ze niet kwijt en ondanks de vele tegenslagen blijft ze vastberaden doorgaan. Charlie Brooks is inspecteur en deze taak valt haar zwaar. Ze mist Helen maar is ook kwaad op haar. Ze moet duidelijk groeien in haar nieuwe rol. Een van de illegale immigranten, Viyan, doet haar treurige verhaal. Regelmatig is het onmenselijk wat ze doormaakt en als lezer zou je haar graag willen helpen. In Door het vuur krijgt Emilia een grote stem. Haar persoonlijke issues worden duidelijk gemaakt en heel verrassend is de samenwerking die ontstaat tussen haar en een onverwacht persoon.
Arlidge gebruikt de nodige cliffhangers wat aanmoedigt om verder te lezen. De wisselingen tussen de perspectieven dragen hier, net als de onverwachte gebeurtenissen, ook bij aan de spanning. De spanning die constant broeit. Het einde is ronduit schokkend maar belooft een vervolg. Het verhaal is (gelukkig) nog niet klaar en het is wachten op het volgende deel. Door het vuur is weer een spannende thriller met Helen Grace.
Deze recensie verscheen eerder op www.vrouwenthrillers.nl
1
Reageer op deze recensie