Een echte heerlijke thriller.

Jonathan Dylan Barker is een Amerikaanse auteur. Hij schrijft vaak thrillers waarin het bovennatuurlijke, misdaad, mysterie, sciencefiction en horror een belangrijke rol spelen. Hij werkte als journalist en ghostwriter. Met Horen, zien, zwijgen verscheen het eerste deel over rechercheur Sam Porter en betekende zijn internationale doorbraak.

In Wat ik op zolder bewaar is de hoofdrol weggelegd voor de zeventienjarige Billy Haster. Zijn beste vriend David Spivey erft een mysterieus huis op een nabij eilandje. Het eiland behoorde toe aan zijn oma Geraldine Rote. David wil samen met zijn vrienden de zomer doorbrengen zonder toekijkende ouders voordat ze naar de universiteit gaan en het serieuze studeren begint. Het eiland heeft een duister verleden en onbedoeld wekken de jongens een oud kwaad op. Het gemoedelijke sfeertje verandert in een nachtmerrie. Het huis heeft een beheerder en een aantal regels waaraan de bezoekers zich moeten houden. De belangrijkste regels zijn Vergeet niet Emerson eten te geven, Neem nooit de telefoon op, Als je in het huis bent tijdens zonsondergang moet je tot zonsopkomst blijven, Sluit nooit deuren en Het is verboden de tweede verdieping en alles daarboven te betreden.

Wat ik op zolder bewaar start met een intro met Billy. Het verhaal switcht naar elf jaar eerder waarin Barker verhaalt over de zomertijd van de vrienden. Het eindigt in 2021 waarin Billy het verhaal afsluit. In de eerste persoon volgt de lezer Billy waardoor alle gebeurtenissen door zijn ogen te lezen valt. In de derde persoon komt Chief Whaley aan het woord die de zaken dient op te lossen. Aan de personages wordt voldoende aandacht gegeven en de vriendengroep staat duidelijk op het netvlies tijdens het lezen. Billy met zijn vriendin Kira, Matty de eigenaar van een boot, Izzie en Chloe zijn dikke vriendinnen en natuurlijk David de erfgenaam van het eiland en het huis. Allemaal spelen ze een belangrijke rol in het verhaal.

De vlotte schrijfstijl van J.D. Barker is uitgebreid en gedetailleerd die de gruwelijkheden vol in beeld brengen tijdens het lezen. Vanaf de eerste letter is de drang om verder te lezen steeds urgenter aanwezig. Hoe vergaat het Billy en zijn vrienden? Wat is er aan de hand met het huis en het eiland? Dit zijn vragen die constant om aandacht vragen. Steeds verder in het verhaal neemt de spanning toe en maakt duidelijk dat Barker niet voor niets wordt vergeleken met bijvoorbeeld Stephen King. In dit verhaal wordt zelfs verwezen naar een van de boeken van King, Pet Sematary. Het onverklaarbare, de bovennatuurlijke elementen en het occulte voeren de boventoon in Wat ik op zolder bewaar. Het einde van de zomer is in zicht en het is nagelbijtend spannend. Het is beslist geen thriller voor tere zieltjes.

J.D. Barker heeft wederom een echte horrorthriller geschreven die de lezers van bijvoorbeeld Stephen King en M.J. Arlidge zullen kunnen waarderen.