Lezersrecensie
Op het einde een golf van spanning!
Geworteld in het kwaad van Karen Dionne ⭐️⭐️⭐️⭐️
Ik heb dit boek ongeveer 2 maanden geleden uitgelezen. Een spannend boek dat ik op het einde amper kon wegleggen. Het liefst las ik hem in 1 ademteug uit! Het boek heeft een mooi einde. Een einde waarbij je eigenlijk hoopt dat er nog een tweede deel van zou komen. Een paar jaar geleden las ik het andere boek van deze schrijfster (Dochter van het Moeras). Ook dat boek is heel spannend! Je kan wel zeggen dat ik fan ben geworden van deze schrijfster.
Waar gaat het over?
'Rachel leeft al vijftien jaar in de overtuiging dat zij als elfjarig meisje haar moeder heeft doodgeschoten, waarna haar vader zelfmoord heeft gepleegd. Om te boeten voor haar daad heeft, ze zich vrijwillig laten opsluiten in een psychiatrische inrichting. Maar wanneer ze een politierapport onder ogen krijgt waaruit blijkt dat ze het niet kan hebben gedaan, vertrekt ze uit de kliniek om op zoek te gaan naar antwoorden. Rachel keert terug naar de blokhut in het afgelegen moerasgebied waar ze met haar ouders en zus Diana woonde. Want als zij de moord niet heeft gepleegd, loopt de dader nog vrij rond. En hoe dichter Rachel bij de waarheid komt, hoe meer gevaar ze loopt zelf het zwijgen te worden opgelegd...'
Bladzijde 78:
'Onderweg heb ik veel nagedacht over wat ik tegen mijn zus ga zeggen. We hebben altijd een ingewikkelde relatie gehad. Een deel van de reden daarvoor is het leeftijdsverschil van negen jaar, maar het grootste deel, denk ik, is dat we gewoon zo verschillend zijn'.
Bladzijde 93:
'Ik geef de baby aan Charlotte en trek Diana op schoot. 'Diana, liefje, waarom deed je dat kussen op het gezicht van je zusje? Weet je niet dat je haar pijn had kunnen doen? Ze had wel kunnen stoppen met ademhalen.' Ze knikt. 'Weet ik. Ik vind het leuk als ze stopt met ademhalen. Haar gezicht krijgt een andere kleur.'
Bladzijde 210:
'Moeten we de kliniek niet bellen om ze te laten weten dat ze hier is?' vraagt Charlotte. 'Misschien vragen of ze een ambulance sturen om haar op te halen?' 'Alles op z'n tijd,' antwoordt Diana.
Ik heb dit boek ongeveer 2 maanden geleden uitgelezen. Een spannend boek dat ik op het einde amper kon wegleggen. Het liefst las ik hem in 1 ademteug uit! Het boek heeft een mooi einde. Een einde waarbij je eigenlijk hoopt dat er nog een tweede deel van zou komen. Een paar jaar geleden las ik het andere boek van deze schrijfster (Dochter van het Moeras). Ook dat boek is heel spannend! Je kan wel zeggen dat ik fan ben geworden van deze schrijfster.
Waar gaat het over?
'Rachel leeft al vijftien jaar in de overtuiging dat zij als elfjarig meisje haar moeder heeft doodgeschoten, waarna haar vader zelfmoord heeft gepleegd. Om te boeten voor haar daad heeft, ze zich vrijwillig laten opsluiten in een psychiatrische inrichting. Maar wanneer ze een politierapport onder ogen krijgt waaruit blijkt dat ze het niet kan hebben gedaan, vertrekt ze uit de kliniek om op zoek te gaan naar antwoorden. Rachel keert terug naar de blokhut in het afgelegen moerasgebied waar ze met haar ouders en zus Diana woonde. Want als zij de moord niet heeft gepleegd, loopt de dader nog vrij rond. En hoe dichter Rachel bij de waarheid komt, hoe meer gevaar ze loopt zelf het zwijgen te worden opgelegd...'
Bladzijde 78:
'Onderweg heb ik veel nagedacht over wat ik tegen mijn zus ga zeggen. We hebben altijd een ingewikkelde relatie gehad. Een deel van de reden daarvoor is het leeftijdsverschil van negen jaar, maar het grootste deel, denk ik, is dat we gewoon zo verschillend zijn'.
Bladzijde 93:
'Ik geef de baby aan Charlotte en trek Diana op schoot. 'Diana, liefje, waarom deed je dat kussen op het gezicht van je zusje? Weet je niet dat je haar pijn had kunnen doen? Ze had wel kunnen stoppen met ademhalen.' Ze knikt. 'Weet ik. Ik vind het leuk als ze stopt met ademhalen. Haar gezicht krijgt een andere kleur.'
Bladzijde 210:
'Moeten we de kliniek niet bellen om ze te laten weten dat ze hier is?' vraagt Charlotte. 'Misschien vragen of ze een ambulance sturen om haar op te halen?' 'Alles op z'n tijd,' antwoordt Diana.
1
Reageer op deze recensie
