Een blik met voorspelbaarheid

Het schrijversechtpaar Ingrid Black debuteerde vorig jaar met de thriller Gevallen meisjes. Het boek was een enorm succes en de verwachtingen voor hun onlangs verschenen nieuwe boek Het Duister zijn dan ook hoog. Reden genoeg om het boek gelijk te lezen.

In Het Duister speelt ex-FBI agente Saxon weer de hoofdrol. Als ze op een avond een vreemd telefoontje krijgt van de succesvolle fotograaf Felix, wordt haar nieuwsgierigheid geprikkeld. Felix is bang dat hij vermoord wordt en wil daar met Saxon over praten. Wanneer Saxon op de afgesproken plek arriveert, is Felix nergens te vinden. Als Saxon na een tijdje wachten ongeduldig begint rond te lopen, ziet ze een dode man in het water liggen. Het blijkt Felix te zijn. In eerste instantie lijkt het erop dat hij is vermoord door de seriemoordenaar de Marxman die de buurt al een tijdje onveilig maakt. Nader onderzoek wijst echter uit dat Felix zelfmoord heeft gepleegd. Saxon is niet overtuigd van deze constatering en gaat zelf op onderzoek uit…

Het begin van Het Duister was heerlijk. De immer charmante, sigarenrokende en whisky drinkende hoofdpersoon Saxon is geweldig en origineel. Naarmate het boek vorderde begon ik echter mijn interesse wat te verliezen. Saxon zit in dit boek duidelijk niet zo lekker in haar vel. Een gevoel van doelloosheid overheerst en ook komen wat dingen uit haar verleden naar boven. De gedrevenheid waarmee ze zich op de ware toedracht van Felix’ dood stort, valt hieruit te verklaren. Deze speurtocht was echter bij tijd en wijle langdradig en niet enorm spannend. De vele overpeinzingen van Saxon halen de vaart wat uit het verhaal. Haar cynische en droge humor maakt echter wel weer een hoop goed.

Ik had moeite om alle hoofdpersonen die door het boek heen een rol speelden te plaatsen. Ik moest vaak terugzoeken wie wat ook alweer deed en waarom. Dit is denk ik te wijten aan de zwakke positionering van alle karakters. Alleen over Saxon kom je wat meer te weten, maar de andere personen (op Fitgerald na) blijven grotendeels een raadsel. Je leest niets over hun gedachten en gevoelens waardoor het opbouwen van een band moeilijk is. Het is jammer dat Black op dit gebied duidelijk wat heeft laten liggen.

Verder heeft Black voor de plot een blik met voorspelbaarheid opengetrokken. Was in het vorige boek Gevallen meisjes de ontknoping nog zeer verrassend en spannend, in Het Duister vond ik dit duidelijk ontbreken. Al met al voldoet dit boek wat mij betreft niet aan de hooggespannen verwachtingen. Meer dan drie sterren kan ik er dan helaas ook niet van maken.