De vrouw die terug moest

Korte inhoud

Op een warme zomeravond verdwijnt de zeventienjarige Annabelle uit het afgelegen dorpje Gullspång. De politie kan geen enkele aanwijzing vinden, de ouders zijn radeloos. In Stockholm krijgt de ervaren rechercheur Charline ‘Charlie’ Lager te horen dat zij op de zaak wordt gezet. Met tegenzin begeeft Charlie zich naar Gullspång – het dorp waar ze is geboren. Ze is er sinds haar veertiende niet meer geweest, en met reden. Tijdens haar zoektocht naar de waarheid over Annabelle wordt ze hardhandig geconfronteerd met haar eigen verleden, en de geheimen die in Gullspång altijd diep weggestopt werden. Kan ze iets voor de verdwenen Annabelle doen? En kan Charlie zelf nog wel geholpen worden?

Auteur

Lina Bengtsdotter (1977) groeide op in Gullspång, waar de Charlie Lager-serie zich afspeelt. Tegenwoordig woont ze met haar kinderen in Stockholm, en werkt ze als docente Zweeds en psychologie. De vrouw die terug moest werd in Zweden verkozen tot thrillerdebuut van het jaar.

Mijn mening

In De vrouw die terug moest lezen we onder andere mee met Charline (Charlie) Lager, een ervaren rechercheur met een aardig rugzakje. Wanneer zij wordt ingeschakeld bij de vermissing van een minderjarig meisje, zakt de moed haar in de schoenen. Dit onderzoek houdt namelijk in dat zij terug moet naar haar geboortedorp Gullspång, een plek waar zij als sinds haar veertiende niet meer is geweest. Maar waarom? Welk geheim draagt Charlie toch met zich mee? Waarom geeft die plek haar de kriebels? En waar is Annabelle toch?

Een stroom aan vragen die al vrij vlot in het boek naar boven komen. Soms resulteert het hebben van zoveel vragen tot irritaties bij het lezen van het boek. Je wilt immers antwoorden. Maar bij dit boek was daar totaal geen sprake van. Juist door alle vragen bleef ik geboeid door het boek. Ik wilde perse weten wat de antwoorden waren op al mijn vragen.

En dan hebben we Charlie. Een meid naar mijn hart. Een meid met een verleden, her en der wat foutjes en een sterk karakter die ze niet onder stoelen of banken steekt. Op de een of andere manier heb ik altijd een zwak voor 'Beschadigde personages'. Er is dan iets wat mij intrigeert. Juist met dit soort personages heb ik des te meer het gevoel dat ik ze daadwerkelijk beter ken naarmate het boek vordert.

De hoofdstukken spelen zich afwisselend af in het heden en verleden. Daarnaast worden er ook nog aparte verhaallijnen gebruikt, namelijk een van Annabelle zelf, waarin zij de aanloopt beschrijft naar de bewuste dag van haar verdwijning, en dan hebben we nog de verhaallijn van Rosa en Alice. In het begin is dit ook weer een deel van het boek wat meer vragen oplevert dan het je antwoorden geeft, maar ik beloof je, langzamerhand vallen de puzzelstukjes in elkaar.

Door al deze afwisselingen soort de auteur ervoor dat er een continuïteit is in de spanning. Geen moment valt deze weg maar het houd je in zijn greep, tot je daadwerkelijk wordt voorzien van antwoorden.

Zeker wanneer we in ons achterhoofd houden dat De vrouw die terug moest het debuut is van Lina Bengtsdotter kan ik niet anders zeggen dan wauw! Wat een ijzersterk debuut. De toon is gezet. Ik ben razend benieuwd naar de melodie van deze auteur.

** Mijn recensie staat ook op mij blog www.deboekentrommel.nl