Prettige familieroman over gezinsbanden

Schelpenwit, een prachtige term, die in het boek uitgelegd wordt: Zo kalm, zo sereen, daar gaat rust vanuit. En die rust vindt je ook terug in deze roman.
Ook al is het leven van Olaf en Nelleke niet heel rustig door een ongeluk op school, hun eigenlijk wel gedwongen verhuizing en de toestanden tussen Olafs ineens zwaar zieke vader en zijn soort-van inwonende moeder, toch leest het boek heerlijk rustig en gezellig weg. Heel allerdaagse onderwerpen worden op zeer prettige wijze aan de lezer voorgelegd, meer in de vorm van: wat vind jij eigenlijk?
Ik heb er vaak om moeten glimlachen. Het is zeer herkenbaar, dit hele verhaal. Simone heeft haar hart erin gelegd, prachtig omschreven hoe moeder Helga zich losrukt van vader Piet, die een moeilijke man is. Ook het gemis van Nelleke's moeder, die ver weg woont, komt goed tot uiting.
Dit is echt zo'n boek dat je niet te snel uit wilt lezen, omdat je toch in het sfeertje wilt blijven hangen.
Weet een auteur me dat gevoel te geven, dan geef ik die auteur de hoogste waardering: een waardering van 5 sterren, want na zoveel boeken gelezen te hebben, ligt mijn maatstaf best hoog op het gebied van romans.
Complimenten dus, Simone! Ik ga zeker ook je andere romans lezen!