Betekenis van het woord "Calamiteitenleer" in perspectief

Verwijzingen naar schrijvers, filosofen, kunstenaars en andere fantasie(?)artiesten geven dit boek een verrassende extra dimensie en krijgen in de tweede helft van het boek meer betekenis. De mooie cover en de citaten doen je het boek (nog even) bijhouden. En toch maken boeken van Amerikaanse auteurs, zoals bij deze uitgave, het oefenen in "diagonaal lezen" tot een talent. De "calamiteitenleer" toont een groeiperiode van(meerdere personen maar vooral van) een jonge tiener, die door een hel gaat, maar naar goede Amerikaanse norm nog een fijn, uitgetekend en aangenaam leven zou kunnen hebben (het befaamde "happy end" ) of niet .... (een eventueel "wordt vervolgd"). Het eerste deel van het boek toont langdradig maar door de enorme hoeveelheid nog te lezen bladzijden, het schrijverstalent van de auteur en door de telkens opnieuw opdoemende vraag "waar gaat dit naartoe ???" blijf je lezen. Na de tweede ontpopping van het woord "calamiteitenleer" krijgt het boek vlindervleugels en voegt het hele verhaal zich. De basislijn of "begin, midden en slot" kan je kort en banaal samenvatten maar de opeenvolgende gebeurtenissen geven een soort Amerikaanse flipperkast- special effect-sensatie.