Met Het Kraaienmeisje hebben Eriksson en Sundquist het eerste deel neergezet van wat een trilogie (Victoria Bergmans zwakheid) moet worden rond de hoofdpersonages, politie-inspecteur Jeanette Kihlberg en psychologe Sofia Zetterlund. De schrijvers hebben twee verschillende stijlen weten te combineren tot een gezamenlijke manier van werken. Eriksson (1974) is schrijver en producer van de punkband I love you baby en Sundquist (1965) is schrijver, kunstenaar en bassist in deze punkband.

Wanneer op een nacht het volledig uitgedroogde en gemummificeerde lichaam van een jongen wordt gevonden bij een metrostation, wordt politie-inspecteur Jeanette Kihlberg op de zaak gezet. Zij tast volledig in het duister en de zaak wordt steeds gecompliceerder naarmate er meer lichamen worden gevonden. Wanneer er zich onder de stoffelijke resten een cliënt bevindt van psychologe Sofia Zetterlund werken Kihlberg en Zetterlund nauw samen in hun zoektocht naar de mogelijke dader. Psychologe Zetterlund, die gefascineerd is geraakt door één van haar patiëntes, Victoria Bergman, een zwaar getraumatiseerde vrouw door een verleden van misbruik en mishandeling. Alle sporen wijzen naar Bergman, die onvindbaar blijkt te zijn…

Wat na het lezen van Het Kraaienmeisje vooral na blijft sudderen is verwarring, rondom personages en gebeurtenissen. Na het dichtslaan van het boek blijft de lezer met vragen ronddobberen waar geen antwoord op is verkregen, maar wellicht wordt er in het tweede deel verder op de gebeurtenissen door borduurt. Vooral ook een boek dat bol staat van de personages en ingewikkelde namen, waardoor de aandacht stevig in het boek verankerd moet blijven. Vooral tweederde deel van het boek kabbelt voort en de echte spanning begint in het laatste gedeelte de boventoon te voeren, daar komt de lezer een aantal passages tegen die tenenkrommend zijn. De ontknoping, een volledig open eind, zal door menig lezer als een ontgoocheling worden gezien. Wat Eriksson en Sundquist wel op een uitstekende manier doen is weerzin op te roepen. De gebeurtenissen rondom het kindermisbruik van Victoria Bergman worden op zo’n realistische manier beschreven dat het je haren recht overeind zet en een flinke afkeer oproept. De gedetailleerde beschrijvingen van de personages en hun levens zorgen voor verdieping in het verhaal en bouwen tevens een band op voor de volgende delen uit de trilogie. Zeker geen hoogstaand geschreven thriller, maar met een paar onverwachtse wendingen in het plot blijft vooral het tweede gedeelte aangenaam leesvoer voor de Scandinavische thrillerfan….