Ach was ik maar zoals Robert Langdon... Door de eeuwen heen zochten de meest briljante wetenschappers naar aanwijzingen die moesten leiden naar de Illuminati, maar eens aangekomen in Rome, na een halve nacht slaap en een reis over de halve wereldbol krijgt deze meneer zo ongeveer om de 20 blz. een goddelijke inval en ontrafelt zo op een drafje de mysterieën van dit geheime genootschap. Kan het nog ongeloofwaardiger? Bovendien is Browns gefilosofeer over de (on)zin van het katholicisme naar het einde toe simplistisch, véél te polariserend en vaak gewoon genant.
Soit, 's mans vertelstijl mag er wel wezen, en de materie is uitermate boeiend. De combinatie van beide laat zich vlot lezen, en de weelde aan "facts and figures" zijn de rit uiteindelijk wel waard.
Naar verluidt is De Da Vinci code beter. Ik ga er mij toch aan wagen.