Lezersrecensie
Het laatste jaar
Het laatste jaar van Matt Goodfellow is een ontroerend en krachtig verhaal dat je vanaf de eerste bladzijde grijpt en niet meer loslaat. Het boek volgt Nate, een jongen uit groep acht die veel te jong is om zoveel verantwoordelijkheid te dragen, maar het toch doet – omdat hij moet.
Thuis heeft Nate de zorg op zich genomen voor zijn jongere broertjes. Zijn moeder houdt onmiskenbaar van haar kinderen, maar door haar problemen met alcohol en haar obsessie met bingo, schuift ze onbewust de zorg voor de kleintjes af op haar oudste zoon. Dit schetst een rauw en pijnlijk realistisch beeld van hoe het is om op te groeien in een gezin waar liefde aanwezig is, maar waar stabiliteit ontbreekt.
De komst van een nieuwe leraar is een keerpunt voor Nate. Deze leraar ziet iets bijzonders in hem – zijn gave voor het maken van gedichten. Hij benoemt dit talent niet alleen, maar houdt Nate ook goed in de gaten, biedt hem steun en geeft hem het gevoel écht gezien te worden. Het is juist deze erkenning die Nate helpt zichzelf terug te vinden en zich open te stellen voor nieuwe mogelijkheden.
Vriendschap speelt ook een belangrijke rol in het boek. De banden die Nate aangaat – of juist kwijtraakt – zijn oprecht, geloofwaardig en vaak hartverscheurend. De thema’s die aan bod komen, maken dit boek alles wat een jeugdboek aantrekkelijk maakt: emotionele diepgang, herkenbare worstelingen, hoop, en de kracht van kunst en verbinding.
Matt Goodfellow heeft met Het laatste jaar een eerlijk, poëtisch en hartroerend verhaal geschreven over opgroeien onder moeilijke omstandigheden. Een boek dat raakt en blijft hangen – zowel bij kinderen als bij volwassenen.
Thuis heeft Nate de zorg op zich genomen voor zijn jongere broertjes. Zijn moeder houdt onmiskenbaar van haar kinderen, maar door haar problemen met alcohol en haar obsessie met bingo, schuift ze onbewust de zorg voor de kleintjes af op haar oudste zoon. Dit schetst een rauw en pijnlijk realistisch beeld van hoe het is om op te groeien in een gezin waar liefde aanwezig is, maar waar stabiliteit ontbreekt.
De komst van een nieuwe leraar is een keerpunt voor Nate. Deze leraar ziet iets bijzonders in hem – zijn gave voor het maken van gedichten. Hij benoemt dit talent niet alleen, maar houdt Nate ook goed in de gaten, biedt hem steun en geeft hem het gevoel écht gezien te worden. Het is juist deze erkenning die Nate helpt zichzelf terug te vinden en zich open te stellen voor nieuwe mogelijkheden.
Vriendschap speelt ook een belangrijke rol in het boek. De banden die Nate aangaat – of juist kwijtraakt – zijn oprecht, geloofwaardig en vaak hartverscheurend. De thema’s die aan bod komen, maken dit boek alles wat een jeugdboek aantrekkelijk maakt: emotionele diepgang, herkenbare worstelingen, hoop, en de kracht van kunst en verbinding.
Matt Goodfellow heeft met Het laatste jaar een eerlijk, poëtisch en hartroerend verhaal geschreven over opgroeien onder moeilijke omstandigheden. Een boek dat raakt en blijft hangen – zowel bij kinderen als bij volwassenen.
1
Reageer op deze recensie