Lezersrecensie
beste deel tot nu toe!
Ik ben heel benieuwd hoe dit verdergaat en ga dus meteen door in deel vier. Steeds meer mensen die vastzitten in 18 november vinden elkaar. Ze betrekken een groot afgelegen huis in Bremen, in het begin met vier mensen, maar het worden er steeds meer. Sommigen blijven, anderen zoeken een huis in de buurt, velen vertrekken weer en reizen rond. Er worden regelmatig vergaderingen gehouden, die gaan over allerlei praktische onderwerpen. Hun dag is voor de buitenwereld elke keer hetzelfde, maar wat deze mensen opeten en gebruiken, verdwijnt wel. Ze halen hun voedsel daarom uit de wijde omgeving en proberen zo veel mogelijk te eten wat anders weggegooid zou worden.
Er wordt ook veel gefilosofeerd over hun ervaringen en over hun verdriet. Ze zoeken taal: hoe noemen ze hun situatie? En hoe tel je de dagen als er geen weken en jaren meer zijn? Er zijn mensen uit verschillende landen, die in het Duits en Engels en soms Frans met elkaar praten. Hun namen vind ik wel vreemd; zouden die in het Deens wel normaal klinken? Ze doen mij denken aan de fantasienamen die je als kind bedenkt om je verschillende spellen te bevolken.
De huisgenoten denken ook na over het doel van deze situatie. Ze maken geen deel meer uit van de prestatiemaatschappij, maar misschien zijn ze wel in deze ‘loop’ beland om een bepaalde reden. Eén van hen vindt dat ze zo veel mogelijk ongelukken moeten proberen te voorkomen, zodat de nare gevolgen er niet zijn op het moment dat ze wel naar 19 november zullen gaan. Anderen geloven niet meer dat het ooit zo ver zal komen en richten zich op een toekomst in 18 november. De onzekerheid blijft. Ik denk: ze hoeven niet bang te zijn voor een onverwachte ramp zoals een overstroming. Maar ze zitten inmiddels al meer dan 3000 dagen in 18 november en de voedselvoorziening wordt wel een probleem. Zelf wat kweken lukt maar mondjesmaat.
Het boek eindigt weer met een enorme cliffhanger, die volgens mij wel een denkfoutje bevat wat een telefoonnummer betreft. Maar verder vind ik dit vierde deel veruit het beste tot nu toe in de serie. Het is briljant hoe Solvej Balle alles heeft uitgedacht en ze beschrijft het zo goed. De titel begin ik enigszins te begrijpen: die heeft volgens mij te maken met het natuurkundige concept van ruimtetijd, dat in deze situatie is verstoord. Hopelijk wordt dit later nog verder uitgelegd.
Dit deel is pas net uitgekomen. Uitgeverij Oevers heeft de volgende delen wel in de planning staan. Ik vind het tof dat ze deze serie durven uit te geven en kijk uit naar het vervolg.
Deze tekst verscheen eerder op lalageleest.nl
Er wordt ook veel gefilosofeerd over hun ervaringen en over hun verdriet. Ze zoeken taal: hoe noemen ze hun situatie? En hoe tel je de dagen als er geen weken en jaren meer zijn? Er zijn mensen uit verschillende landen, die in het Duits en Engels en soms Frans met elkaar praten. Hun namen vind ik wel vreemd; zouden die in het Deens wel normaal klinken? Ze doen mij denken aan de fantasienamen die je als kind bedenkt om je verschillende spellen te bevolken.
De huisgenoten denken ook na over het doel van deze situatie. Ze maken geen deel meer uit van de prestatiemaatschappij, maar misschien zijn ze wel in deze ‘loop’ beland om een bepaalde reden. Eén van hen vindt dat ze zo veel mogelijk ongelukken moeten proberen te voorkomen, zodat de nare gevolgen er niet zijn op het moment dat ze wel naar 19 november zullen gaan. Anderen geloven niet meer dat het ooit zo ver zal komen en richten zich op een toekomst in 18 november. De onzekerheid blijft. Ik denk: ze hoeven niet bang te zijn voor een onverwachte ramp zoals een overstroming. Maar ze zitten inmiddels al meer dan 3000 dagen in 18 november en de voedselvoorziening wordt wel een probleem. Zelf wat kweken lukt maar mondjesmaat.
Het boek eindigt weer met een enorme cliffhanger, die volgens mij wel een denkfoutje bevat wat een telefoonnummer betreft. Maar verder vind ik dit vierde deel veruit het beste tot nu toe in de serie. Het is briljant hoe Solvej Balle alles heeft uitgedacht en ze beschrijft het zo goed. De titel begin ik enigszins te begrijpen: die heeft volgens mij te maken met het natuurkundige concept van ruimtetijd, dat in deze situatie is verstoord. Hopelijk wordt dit later nog verder uitgelegd.
Dit deel is pas net uitgekomen. Uitgeverij Oevers heeft de volgende delen wel in de planning staan. Ik vind het tof dat ze deze serie durven uit te geven en kijk uit naar het vervolg.
Deze tekst verscheen eerder op lalageleest.nl
1
Reageer op deze recensie