Saai

Volgens mij wel goed geschreven, maar good lord wat is het saai. Lamlendig wordt Sjostakovich afgeschilderd. Ik hou niet van fictieverhalen over echte mensen, het kan zo bedrieglijk zijn. Het creëert een beeld van een persoon zonder dat de lezer precies weet of het wel klopte, maar toch blijft dat beeld hangen. Wel voel je goed hoe uitzuigend het zal zijn geweest om in de Sovjetunie te leven, waar je voor je eigen veiligheid de hele tijd je prinicipes moet verloochenen. De vraag of je daarmee laf bent of ironisch of juist dapper komt vaak terug. Maar de schrijfstijl pakt je niet, ik moest mezelf tot het einde geforceerd erdoorheen knagen.