prachtig, treurig

twee mannen die broers hadden kunnen zijn, worden vrienden in de bergen van Italië. De beschrijvingen van de kou, de stenen, het weer, het verval zijn sprekend. Het treurige is dat zowel de jonge mannen als hun vaders geen gelukkig leven leiden. Het lijkt of ze op de verkeerde plaats zijn. Bruno, de bergbewoner, is wel volledig op zijn plaats in de bergen, maar ook hij slaagt er niet in voldoening te hebben. Pietro, die in de stad opgroeit en daar ook later werkt, zou beter af zijn als hij zijn jonge leven in de bergen zou kunnen doorbrengen, dáár voelt hij zich thuis. Bij beide jongens/jonge mannen is de verstandhouding met hun vaders verstoord. En bij allebei komt dat niet meer goed, alhoewel Pietro uiteindelijk wel een mooie poging doet.