Misschien meer een familiegeschiedenis dan een thriller

PAS OP, SPOILERS

Ik heb heel lang getwijfeld of ik dit nou echt een goede thriller vond, en het antwoord is nee. Eigenlijk is dit boek te langdradig om als thriller te worden beschreven, en toch kon ik het eigenlijk niet wegleggen. Ik had meerdere gemixte reviews gehoord voor ik eraan begon en achteraf snap ik de kritiek en de lovende woorden - het ligt er gewoon een beetje aan wie het boek leest.

Het probleem zit hem niet in de lange beschrijvingen, denk ik. Ik heb deze geen moment als storend ervaren - ze dragen veel bij aan de beeldvorming en sfeer van het boek, maar ze halen wel het tempo naar beneden. Zelf heb ik daar weinig moeite mee, maar ik kan me voorstellen dat mensen die anders gewend zijn van George wel vinden dat dit haar schrijfstijl niet ten goede komt.

Positief:

- Karakters die ik mocht EN karakters die ik absoluut niet mocht, oh, en karakters die ik eerst niet mocht maar langzaamaan wel ging begrijpen. Al met al een bonte verzameling;
- Ik was na de eerste bekentenis een beetje verdrietig omdat ik het gegokt had, maar toen kwam er NOG een plottwist;
- Ik zou persoonlijk wel met Barbara willen trouwen, maar heb nog liever dat ze met Rory trouwt;
- Normalisering van LGBT-koppels, chapeau!

Negatief:

- Voor een thriller waren de beschrijvingen vrij langdradig;
- Op een gegeven moment had ik het probleem van Caroline eigenlijk wel begrepen en wilde ik vooral dat ze haar mond hield;
- In mijn versie (ebook) stonden redelijk wat grammaticale fouten. Geen idee of dat aan de versie of de vertaling lag. Ik ben zelf vertaler, dus die geef ik niet graag de schuld;
- Enigszins abrupt einde.

Al met al heb ik van dit boek genoten, maar ik vond het eerder een tragische familiegeschiedenis dan een thriller.