Veerkracht

Dit boek las ik na 'De geniale vriendin' van Elena Ferrante. Beiden schrijven over hoeveel impact je familie en directe omgeving hebben op hoe je opgroeit - of je wilt of niet. Maar hun stijlen verschillen hemelsbreed. Waar Ferrante meeslepend en vurig schrijft, daar houdt Westover zich strikt bij de feiten - of hoe zij die zich meent te herinneren. Eerst voelde dat kaal, maar door het boek heen ben ik gaan waarderen hoe je daarin ook al kunt lezen dat geschiedenis haar vakgebied zou worden. Het verhaal dat ze te vertellen heeft is al heftig genoeg, juist die ingetogen verteltrant zorgt ervoor dat je alert blijft mee kijken naar hoe ze zich voelt (voelt ze iets?) en ontworstelt zonder disrespect of oordeel. Door haar verhaal ook meer gaan inzien hoe ongrijpbaar mensen met een bipolaire stoornis kunnen zijn. Dankbaar voor.