Ida aan de Oostzee

Windkracht 17 van Caroline Wahl is een dun boek, maar geen licht boek. In korte, directe zinnen vertelt ze het verhaal van Ida, een jonge vrouw die tijdelijk haar toevlucht zoekt bij Marianne en Knut op het eiland Rügen. Ze komt er terecht zonder plan, zonder bericht, met haar telefoon op vliegtuigstand — alsof ze even niet meer wil bestaan. Toch ontvouwt zich, bijna ongemerkt, een proces van groei en herverbinding.

Wahl schrijft modern, met subtiele verwijzingen naar hedendaagse cultuur en literatuur. Dat geeft de roman een levendigheid die contrasteert met Ida’s stilte. De wereld buiten gaat door, en Ida kijkt ernaar vanuit een soort vertraging. De auteur laat haar denken in korte flarden, waarna de volgende regel het onuitgesproken vaak al uitspreekt — soms impulsief, soms bijna onhandig eerlijk.

Aanvankelijk loopt Ida van alles weg: van familie, van verplichtingen, van zichzelf. Maar langzaam gaat ze, al is het schoorvoetend, weer contact zoeken — een berichtje hier, een telefoontje daar. De eenzaamheid schuift op. Waar Marianne en Knut haar eerst opvangen, kantelt de verhouding later subtiel: Ida wordt degene die hén helpt, en Marianne moet op haar beurt leren haar trots in te slikken, net zoals Ida dat eerder moest.

In de loop van het verhaal leer je Ida beter kennen, niet doordat ze veel verklaart, maar doordat haar kleine keuzes veranderen: ze laat mensen toe, durft iets te zeggen, blijft ergens in plaats van weg te lopen. Wahl toont haar ontwikkeling zonder grote woorden of drama, alleen met precieze observaties en stilte tussen de regels.

Aan het eind heeft Ida geen perfecte toekomst, maar ze is niet langer alleen. Windkracht 17 is een klein, helder boek over mensen die elkaar vinden zonder dat alles opgelost hoeft te worden — eerlijk, stil en verrassend raak.

Dank aan uitgeverij Cossee voor het gratis exemplaar.