Einde vergezocht

Het verhaal begint goed al is het van de eerste bladzijde ook een tikkeltje voorspelbaar .
De vele verschillende personages en namen maken dikwijls dat het niet vlot leest.
De dag dat Lena het telefoontje krijgt van de non van het kindertehuis waar ze 27 jaar geleden haar baby adopteerde , verandert alles.
Lena besluit vrijwel snel alles te onderzoeken.
Haar man ( de zo lieve voorbeeldige maar altijd afwezige )speelt in het verhaal amper een rol en ze delen dan ook weinig tot niets echt samen. Het blijft oppervlakkig, personages worden niet uitgediept.
Dat is jammer.
Het plotse onverwachte einde dan toch nog, vind ik een beetje vergezocht.
Niet realistisch en alsof het anders te voorspelbaar was.