Spiegel spiegel schouder: geen gewone chicklit

Bij het genre chicklit denk je doorgaans aan makkelijk leesbare verhaaltjes over een klunzige vrouw die met een hoop grappige omzwervingen de liefde van haar leven treft. Maar Dorthe Nors gaat daar met ‘Spiegel spiegel schouder’ dwars tegenin.

Sonja van over de veertig jaar oud

De hoofdpersoon in Spiegel spiegel schouder is Sonja: over de veertig jaar oud, 1.80 meter lang en alleenstaand. Ze woont in Kopenhagen en vertaalt de bloederige thrillers van de populaire Zweedse auteur Gösta Svensson. Ze haat zijn boeken om al het geweld, maar als freelancer heeft ze weinig te kiezen. Bovendien is iedereen dolenthousiast dat zij zo’n bekende schrijver mag vertalen. En Sonja vindt het belangrijk dat mensen positief over haar denken.

Sonja heeft een soort duizeligheidssyndroom. Bij abrupte bewegingen ‘schieten de steentjes in haar oren verkeerd’ en is ze een tijdje volledig de weg kwijt. Hierdoor mag ze geen autorijden. Maar na lang wikken en wegen heeft ze besloten om haar aandoening geheim te houden, en toch haar rijbewijs te gaan halen.

Ongemakkelijke rijlessen

Helaas treft ze als rijinstructeur grofgebekte Jytte, die tijdens de rijlessen zo driftig haar kijk op het leven zit te spuien, dat Sonja maar niet leert hoe ze nu precies moet schakelen. Uiteindelijk raapt Sonja al haar moed bij elkaar en vraagt om een andere instructeur. Dit wordt Folke, de eigenaar van de rijschool.

Rijles van Folke is in een zeker opzicht geen hele grote verbetering, want bij hem voelt Sonja zich ook erg ongemakkelijk. Hij is namelijk getrouwd, maar doet wel erg vriendschappelijk. En het feit dat hij het veel over de boeken van Gösta Svensson heeft helpt ook niet echt.

‘Spiegel spiegel schouder’ kruipt in alle hoeken van Sonja’s hoofd

Sonja is een beetje vreemd en dat vindt ze zelf eigenlijk ook wel. Ze is onzeker, zondert zich graag af en vindt het moeilijk om met anderen contact te maken. Het grootste deel van het verhaal speelt zich dan ook in Sonja’s hoofd af. Gedachten tollen van de hak op de tak in het rond.

Gedachten over de pijn die het doet dat ze geen contact met haar zus heeft. Haar werkelijke mening over haar beste vriendin. Haar gewaarwordingen bij haar eigenaardige masseuse Ellen, die haar tijdens massages ook probeert te interpreteren. Herinneringen aan haar ex, Paul. Het geschreeuw van Jytte en haar ongemak bij Folke.

En dan was er jaren geleden die waarzegster op een feestje, die Sonja’s toekomst ongevraagd aan haar voorspelde. Maar wat er volgens de vrouw in het kerriekleurige gewaad na de ongelukkige liefde (Paul) zou gebeuren, is Sonja vergeten. En dat vindt zij een issue. Hoewel zij niet veel waarde aan waarzegsters hecht, voelt het alsof zij hierdoor haar toekomst kwijt is.

Verfrissend anders, en ook vermoeiend

‘Spiegel spiegel schouder’ is verfrissend anders, zeker als je een basaal chicklitje verwacht. Dit boek is namelijk alles behalve makkelijk. Je zit continue in Sonja’s hoofd en haar altijd aanwezige ongemak in combinatie met haar rondspringende gedachten zijn doodvermoeiend.

Je zit zo dicht op Sonja’s huid dat je haar eenzaamheid en vertwijfeling over een wereld waarin zij niet past, kunt proeven. Het is dus zeker geen boek dat erg eenvoudig te verteren is. Maar doordat het zo heerlijk afwijkend is, is het zeker een aanrader!

Deze recensie is eerder verschenen op http://gelezen.online/