Blauwe Plekken

Ik vind het een heel leuk boek want er kwamen zowel leuke als wat emotionele stukken in, want het meisje Judith (de hoofdpersonage) waar het over gaat werd thuis mishandeld.
Het is een verlegen meisje en het ergste van al was eigenlijk dat ze het tegen niemand durfde te zeggen. Zelfs niet tegen haar beste vriend! En dat was dus voor de schrik dat haar moeder er achter zou komen en haar weer onder de blauwen plekken zou slaan.
Op het einde verhuist ze, maar omdat ze haar beste vriend Michiel te hard mist en ze denkt dat haar moeder haar op een dag nog eens zal doodslaan, neemt ze de bus en gaat terug naar Den Haag waar ze vandaan komt en terug naar Michiel.
Eigenlijk bewonder ik haar wel!
Ze wordt thuis mishandeld maar toch slaagt ze erin om nog geluk te vinden in het leven.
Dat vind ik dus heel sterk als je in zo’n situatie zit, want ik denk dat ik dat heel moeilijk zou vinden.
Het laat me dus wel nadenken hoe goed ik het zelf heb na het lezen van dit boek.
Wat wel een beetje een minpunt was is dat er wel wat moeilijke woorden in stonden en dat maakte de zinnen ook wat moeilijker te begrijpen.
Zonder de moeilijke woorden was hij wel vlot te lezen.
Ik vind dit dus wel een aanrader! (voor de mensen die zoiets graag lezen)








Lore De Craene