Hecht toonde zich in zijn eeste boeken Geestdrift, Moordlust en Poppenspel al duidelijk geinteresseerd in alla mogelijke duistere uithoeken van de menslijke geest door zich te verdiepen in alle mogelijk aspecten daarvan. Eerst genoemde boeken van hem heb ik niet allemaal even geloofwaardig gevonden maar er zat veel vaart en spanning in. Alles wat met de menselijke geest te maken heeft verwerkt hij erin. Daarnaast vind ik de hoofd personen goed uitgewerkt en interessant beschreven.In het huis van de maskers betrekt hij opeens, naast psycho-, neuro en sociologie, pschiatrie en wat folosofie, plotseling een ander aspect dat samenhangt vertoont met de menselijke geest nl. de para psychologie.
En daarmee bevindt hij zich naar mijn mening wel op heel glad ijs. Dr. Cree black fungeert in dit boek als een soort medium: "intuitief resoneer ik me met de gevoelens van mensen. Ik neem hun gemoedstoestanden over waardoor ik de geest die zij gezien hebben kan begrijpen." De geesten kunnen manifestaties zijn van sterke emoties. Persoonlijk sta ik hier nogal sceptisch tegenover maar lukte me het toch dit boek uit telezen. Op zich wel een frisse benadering zonder alle duivelse krachten en kruisen die vaak bij dit soort verhalen schering en inslag zijn en waarbij de duivel aan het eind van het verhaal vaak overwint. Voor wie er ontvankelijk is geen slecht boek.