zij en hij

Het boek “Het moois dat we delen” van Ish Ait Hamou gaat over het leven van twee mensen waarvan het leven verwoest is geraakt door een tragische gebeurtenis. Soumia en Luc wonen in dezelfde buurt maar kennen elkaar niet en hebben een verschillend leven. Op een bepaald moment kruisen ze elkaars pad en wordt het duidelijk waarom ze elkaar ontmoeten. Het boek is een literaire roman, novelle dat uitgekomen is in 2019 door de uitgeverij Angèle.

Door de korte inhoud die je te lezen krijgt, weet je niet veel over wat het boek gaat gaan maar juist genoeg om je interesse te wekken. Op de omslag zie je zelf ook een jonge dame met een schaduw van een oude man en omgekeerd. Zo kan je de titel “Het moois dat we delen” er een beetje van af leiden. Het verhaal gaat dus over een jonge dame en een oude man die een gebeurtenis delen.
Soumia, een Marokkaanse vrouw, is na een gevangenisstraf van 5 jaar eindelijk vrijgekomen. Nu woont ze bij haar broertje en haar vader, die het moeilijk hebben met haar terugkomst en probeert ze zich terug aan te passen in de wereld zonder stil te moeten staan bij het verleden. Zelf vind ik het erg dat Soumia al meer dan 5 jaar anders wordt bekeken doordat ze onvrijwillig betrokken was bij een tragische gebeurtenis.
Luc is een Vlaamse oude man die niet goed overweg kan met mensen met een migratieachtergrond. Hij heeft enkele jaren geleden zijn vrouw verloren en is nu een verloren maar ook een eenzame man.
Het boek is opgedeeld in 4 verschillende hoofdstukken waarbij ze eerst ieders hun verhaal afwisselend vertellen. Het wordt geschreven vanuit hun perspectieven, hun ogen. Het is een auctoriaal perspectief (alwetende verteller) omdat hij van meerdere personages o.a. Luc en Soumia weet wat zij zien, denken en voelen. Dit is omdat de verteller inzicht heeft in alle personages. Dit vind ik origineel gedaan door de schrijver.
Ish beschrijft de personages levensecht want doorheen het verhaal begin je het boek ook wat te koppelen aan de werkelijkheid. Hij beschrijft dus ook 2 verschillende levensverhalen waarbij de lezer zich goed kan inleven. Doorheen het verhaal wordt dus ook duidelijk over wie het gaat maar ook wat er is gebeurd. Dit vond ik in het begin nog wat onduidelijk maar het zette me juist aan om het boek verder te lezen zodat ik meer te weten kwam. Het is ook wat mysterieus waardoor je verder wilt lezen. Je begon meer te weten door flashbacks maar ook door hun levensverhalen. Dit was in het begin wat verwarrend voor mij maar achteraf bekeken vind ik dat dit een goed idee was om te doen. Hun levens zijn zonder dat ze het weten met elkaar verbonden en komen doorheen het verhaal met elkaar in contact. Het is een aangrijpend boek waarin twijfels, verdriet en maar ook haat aan bod komen. Doorheen het boek begon ik zelf ook na te denken over de werkelijkheid omdat het een levensechte situatie kan zijn. Hierdoor vind ik het boek interessanter en aangrijpender.
De bedoeling van Ish Ait Hamou was dus om de lezers confronterende gebeurtenissen te laten beleven en om met dit verhaal zoveel en zolang mogelijk mensen proberen te prikkelen. Ik vind dat zijn doel bereikt is omdat ik zeker stil sta bij de confronterende gebeurtenissen. Het is een verhaal met een mooie boodschap waarbij Ish de mensen met een migratie toestand in een goed licht zet en je ze dus eens anders gaat bekijken dan de vooroordelen die je hoort van hen.
Het boek gaat dus over racisme en discriminatie in de samenleving maar ook hoe de mensen hier zelf mee omgaan. Luc en zijn vrienden kunnen niet overweg met mensen met een migratieachtergrond door wat er met Maria is gebeurd. Terwijl Maria eens een lekkere muntthee ging drinken bij haar Marokkaanse buren. Het heeft ook een onverwacht einde waarbij je perplex staat maar dit ga ik niet verklappen omdat ik het zelf ook niet leuk vind als ik weet hoe een boek eindigt. Het enige dat ik jullie kan vertellen is dat het tragisch en aangrijpend is.
Ik vind dat dit boek origineel en verrassend is omdat je door de korte inhoud niet veel weet over wat het zal gaan. Je leert dat je de mensen eerst moet leren kennen vooraleer je gaat oordelen en dat je moet nadenken voor je iets zegt. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen omdat ik telkens meer wilde weten.

Het boek is een echte aanrader als je houdt van een verrassend en aangrijpend verhaal dat ook de werkelijkheid weerspiegelt. Het is een vlot lezend boek omdat je telkens meer gaat lezen omdat je meer te weten wilt komen. Het toont de gevolgen van terreur aan in onze samenleving maar ook het racisme en discriminatie die er zich afspeelt. Het boek heeft ook een verrassende twist op het einde.