Heftig goed boek

Ik had nog nooit van terrence lauerhohn zijn boeken gehoord, dus ik wist ook niet waaraan ik me kon verwachten. Als ik de cover van het boek bekijk, lijkt het me over een spookdorpje te gaan. Ik herinner me nog de vorige cover en die gaf een ander gevoel, dus ik wist echt niet wat ik van kluizenaar moest denken.
Toen ik de eerste bladzijde omsloeg en de titel ‘de mens is zowel het wreedste als het barmhartigste dier ter wereld’ las was ik al op mijn hoede. Dit ging niet zomaar een verhaaltje zijn over een dorpje en een kluizenaar.
Ik begon erin te lezen en algauw merkte ik dat het lange hoofdstukken waren. Omdat ik dit niet gewend ben, nam ik er pen en papier bij om zo de belangrijke zaken te noteren. Het verhaal speelt zich af in straatendamme. Daar woont een man, Bertrand genaamd, die zich afgezonderd had van de bewoonde wereld. Hij woont in de bakkerij, het ouderlijke huis van zijn ouders. Bertrand was jammer genoeg zijn beide ouders verloren. Maar hij had als kind een manier gevonden om om te gaan met zijn pijn en verdriet.
Bertrand woonde dus alleen in de bakkerij en had het best naar zijn zin, tot plots de gemeente Hulst het industriegebied wou uitbreiden en daarom wilden ze Bertrand uitkopen.
Deze zag dat absoluut niet zitten en verzette er zich tegen.
Maar de gemeente gaf niet op en stuurde zelfs een ambtenaar, Sinjoor genaamd, op hem af. Deze probeerde hem met argumenten te overtuigen, maar Bertrand geloofde hem niet. Tijdens het bezoek gebeurde er iets onverwachts.
Het boek spreekt ook over een tweede personage, Marie-Jeannette, een vrouw die gekleed is in een rode jurk en witte knielaarzen. Zij hoort stemmen die haar een missie geven die ze moet volbrengen. Als ze weigert om dit te doen, krijgt ze te maken met allerlei narigheden.
Langzaam maar zeker vallen de puzzelstukken meer en meer in elkaar en ontdekken wij maar ook Marie-Jeannette wat de hobby is van Bertrand.
Dit verhaal kan je moeilijk aan de kant leggen ook al ben je nog zo ziek.
Het spookt in je gedachten en je wil steeds weten hoe het verder gaat. Je blijft dan met die laatste zin die je gelezen hebt in je hoofd zitten en denkt er dan zelf wat dingen bij tot je weer verder kan lezen.
Ik was aangenaam verrast van dit boek en zal zeker uitkijken naar nog boeken van hem. Dit verhaal heeft me ook geen seconde verveeld! Terrence heeft zeer knap werk geleverd met dit verhaal!
En ik kijk uit naar zijn volgende boek!