Goed boek, maar niet mijn ding

Kattentijd is het eerste boek die ik mocht lezen voor de Hebban leesclub. Na het zien van de cover, die heel pakkend was met de rode kaft, dacht ik dat het boek over katten ging, maar na het lezen van de samenvatting leek het boek voor mij een zoetsappige roman met een tikkeltje kattenkwaad tussen twee vrouwen die verliefd zijn op dezelfde man. Echter was het verhaal anders als ik dacht.

Severine en Fauve die samen de hoofdrol in het boek delen hebben allebei een moeilijke jeugd gehad. Allebei twee verschillende levens en niet altijd even leuk. De moeder van Severine moest niet veel van haar weten, maar de moeder van Fauve was weer te over beschermd. Ze kennen elkaar van vroeger, maar komen weer oog in oog en niet op de leuke manier.

Het boek bevat humor, veel sarcastische momenten, veel mooie citaten, maar ook stukken die ik vrij hard vond overkomen. Voor mij had dit wel iets minder gemogen. Echter kwam ik niet heel erg goed door het boek heen, maar daardoor is het niet perse een slecht boek. Ik vind dat Ellen Verstreken een erg goede auteur is. Het is alleen geen roman die je lekker even in no-time uitleest